مترجم: الهام اسلامی
امداد رسانی به پناهندگان افغان و سیل زدگان ایرانی به دلیل ترس بانک ها از تحریم و امتناع آنان از انتقال پول به سازمان های امدادرسان در معرض خطر قرار گرفته است. شورای پناهندگان نروژ (NRC) از دولت های ارائه دهنده کمک های بشر دوستانه می خواهد تا امکان فعالیت سازمان های بشردوستانه و کمک این سازمان ها به قشر آسیب پذیر در ایران را ایجاد کنند.
جان ایگلاند دبیرکل شورای پناهندگان نروژ می گوید: “این تحریم ها که با انگیزه ی سیاسی اعمال شده اند، مجازات فقیرترین اقشار جامعه را در پی داشته و مانع از فعالیت سازمان های بشردوست شده اند. ما اکنون یک سال کامل است که در پی یافتن بانک هایی هستیم که قادر و مایل به انتقال کمک های نقدی برای حمایت از فعالیت های ما به نفع پناهندگان افغان و قربانیان فجایع طبیعی در ایران باشند، اما از هر طرف به در بسته خورده ایم”.
تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا علیه ایران چنان گسترده است که بانک ها راغب به تسهیل تراکنش های مالی برای اقدامات بشردوستانه نیستند. مسدود بودن کلیه کانال های بانکی به معنای انسداد امدادرسانی به نیازمندان است.
ایگلاند اظهار می کند که ”بانک های نروژی و سایر نقاط دنیا از تحریم های آمریکا می ترسند و به همین دلیل پولی که دولت ها به ما برای امدادرسانی حیاتی پرداخت کرده اند را انتقال نمی دهند.”
بیش از سه میلیون افغان، که یکی از بزرگترین جمعیت های پناهجو در جهان را تشکیل می دهند، در ایران زندگی می کنند که برخی از آنها چهار دهه ی گذشته را در آنجا سپری کرده اند. علاوه بر این، تعداد ۱۰ میلیون مرد، زن و کودک آسیب پذیر در تلاشند تا خود را از اثرات سیل ویرانگر ماه مارس نجات دهند. بسیاری از این افراد نیاز حیاتی به کمک های بشردوستانه برای دسترسی به غذا، آب و سرپناه دارند.
ایگلاند افزود: “خانواده های پناهجویان به خاطر بحران اقتصادی از وعده های غذایی خود کاسته اند. آنها دارایی های نا چیزشان را برای تامین هزینه های اولیه ی خود می فروشند. بسیاری از افغانستانی ها که به حرفه ی خیاطی مشغول بودند، به خاطر بسته شدن کارگاه ها در اثر تحریم، از کار بیکار شدند. پروژه ی ارسال کمک های نقدی ما این امکان را به هزاران خانواده می دهد تا با این موقعیت که روز به روز بدتر می شود، مقابله کنند. این امدادرسانی نباید متوقف شود.”
شورای پناهندگان نروژ (NRC) بزرگترین سازمان غیر دولتی از مجموع پنج سازمان غیر دولتی بین المللی است که در کنار سازمان ملل در ایران کار می کنند. تمام سازمان های امدادرسان تحت تاثیر پیامدهای منفی تحریم های موجود قرار گرفته اند.
“به عنوان امداد رسان های فعال، وظیفه ی ما این است که توجه ها را به سمت آسیب ها و صدمات که تنش روز افزون میان ایران و آمریکا بوجود آورده است جلب کنیم. دولت های اروپایی و آمریکایی که کمک های بشردوستانه ارائه میدهند باید راه هایی پیدا کنند تا سازمان های امداد رسان بتوانند فعالیت های خود را اجرایی کنند. ما نیاز به تمهیدات روشنی داریم که به بانک ها اطمینان دهد که می توانند بدون ترس از مجازات های قانونی، پول های اهدا شده برای اهداف بشردوستانه را به ایران منتقل کنند. ما نیاز به راهکاری داریم تا میلیون ها انسان آسیب پذیر را از سقوط عمیق تر در ورطه ی فقر و بدبختی نجات دهد.”