- حسینه شهیدیار پناهنده افغانستانی ساکن بریتیش کلمبیا قصد دارد برای کمک به خانواده‌اش در این کشور دست به اعتصاب غذا بزند. وی نگران امنیت خانواده‌اش است و امید دارد اقدام او موجب جلب توجه دولت و سرعت‌یافتن بررسی درخواست مهاجرت آنها شود.
- شهیدیار هشت ماه پیش به تنهایی به کانادا آمد و ساکن سوری شد. او می‌گوید خانواده‌اش در پاکستان مخفیانه زندگی می‌کنند تا مبادا گرفتار طالبان نشوند. وی به‌تازگی باردار شده است، اما همچنان قصد دارد در پارلمان هیل اعتصاب غذای خود را آغاز کند.
- طالبان منزل خانواده شهیدیار را به آتش کشیده و او از هدف قرار گرفته‌شدن اعضای خانواده‌اش بیمناک است. یکی از خواهران او روزنامه‌نگار و خواهر دیگرش مدیر مدرسه است. هر دو آنها در مشاغلی خدمت می‌کنند که حکومت طالبان برای زنان غیرقانونی اعلام کرده است.
- وزارت مهاجرت در بیانیه اخیر خود اعلام کرد همچنان متعهد به پذیرش دست‌کم ۴۰ هزار افغانستانی آسیب‌پذیر است، اما صدها هزار تقاضای پناهندگی از افغانستان دریافت کرده است که متاسفانه نمی‌تواند به تمامی آنها پذیرش بدهد.
- دولت اعلام کرده است از آگوست سال گذشته تا کنون ۱۶۵۴۰ افغان وارد کشور شده‌اند و درخواست‌های پناهندگی افغان‌ها با بیش‌ترین سرعت ممکن در حال بررسی است. با این حال، این میزان سرعت برای شهیدیار کافی نیست.
شرح خبر:
حسینه شهیدیار پناهنده افغانستانی ساکن بریتیش کلمبیا قصد دارد برای کمک به خانواده‌اش در این کشور دست به اعتصاب غذا بزند. وی نگران امنیت خانواده‌اش است و امید دارد اقدام او موجب جلب توجه دولت و سرعت‌یافتن بررسی درخواست مهاجرت آنها شود.
وی اظهار داشت: «در آنجا [افغانستان] کسی به حرف آنها گوش نمی‌دهد و در اینجا [کانادا] کسی به حرف‌های من توجه نمی‌کند.»
شهیدیار هشت ماه پیش به تنهایی به کانادا آمد و ساکن سوری شد. او می‌گوید خانواده‌اش در پاکستان مخفیانه زندگی می‌کنند تا مبادا گرفتار طالبان نشوند. وی به‌تازگی باردار شده است، اما همچنان قصد دارد در پارلمان هیل اعتصاب غذای خود را آغاز کند. شهیدیار می‌گوید چاره دیگری ندارد و باید کاری برای خانواده‌اش انجام دهد.
ریچارد کورلند وکیل مهاجرت می‌گوید افغانستانی‌های زیادی همانند شهیدیار هستند که در دو راهی مشابه قرار گرفته‌اند و احساس ناتوانی می‌کنند. او می‌گوید: «از نظر دولت کانادا دیدار دوباره اعضای خانواده‌های افغانستانی اولویت نیست و اوکراین مهم‌تر است. به همین علت افغان‌های منتظر، باید عقب صف بروند. تاخیر در بررسی درخواست‌های افغانستانی‌ها در مواردی اندک به بهای جان افراد تمام می‌شود.»
طالبان منزل خانواده شهیدیار را به آتش کشیده و او از هدف قرار گرفته‌شدن اعضای خانواده‌اش بیمناک است. یکی از خواهران او روزنامه‌نگار و خواهر دیگرش مدیر مدرسه است. هر دو آنها در مشاغلی خدمت می‌کنند که حکومت طالبان برای زنان غیرقانونی اعلام کرده است. زنان و دختران افغانستانی حق تحصیل در مقطعی بالاتر از پایه هفتم را ندارند.
پاشتانا دورانی مدیر اجرایی لِرن افغانستان ضمن بیان اینکه تاثیر این ممنوع‌بودن‌ها فراتر از تک تک دخترانی است که از حق ادامه تحصیل محروم می‌شوند، گفت: «زنان از مدرسه‌ها، دانشکده‌های پزشکی و دانشکده‌های مامایی دانش‌آموخته نخواهند شد و جمعیت متخصصانی که بتوانند نیازهای زنان را برطرف کنند وجود نخواهد داشت. رشد جمعیت ادامه می‌یابد. تغییر اقلیم و بحران اقتصادی بحران‌های دیگری در پی خود می‌آورند، اما جمعیت زنان ماهر یا تحصیل‌کرده‌ای نخواهیم داشت که بتوانند این نیازها برطرف کنند.»
وزارت مهاجرت در بیانیه اخیر خود اعلام کرد همچنان متعهد به پذیرش دست‌کم ۴۰ هزار افغانستانی آسیب‌پذیر است، اما صدها هزار تقاضای پناهندگی از افغانستان دریافت کرده است که متاسفانه نمی‌تواند به تمامی آنها پذیرش بدهد.
در ادامه این بیانیه آمده است: «ما با افرادی که درخواست آنها تایید شده است در ارتباط مستقیم هستیم. این افراد در افغانستان و دیگر کشورهای همسایه زندگی می‌کنند و اطلاعات لازم برای آنها ارسال شده است.» دولت اعلام کرده است از آگوست سال گذشته تا کنون ۱۶۵۴۰ افغان وارد کشور شده‌اند و درخواست‌های پناهندگی افغان‌ها با بیش‌ترین سرعت ممکن در حال بررسی است. با این حال، این میزان سرعت برای شهیدیار کافی نیست. او در هفته‌های آینده به اتاوا پرواز خواهد کرد و تا زمان اطمینان از امنیت خانواده‌اش به اعتصاب غذا ادامه می‌دهد.