کانادا تنها در عرض چند ماه عقبماندگی در زمینه سرعت واکسیناسیون خود را جبران کرده و تبدیل به یکی از رهبران جهانی در این عرصه شده است.
در حال حاضر، بیش از 79 درصد از جمعیت دارای شرایط دریافت واکسن در کشور، دستکم یک دُز واکسن دریافت کردهاند. با این حال، هنوز بیش از 6 میلیون کانادایی بالای 12 سال برای تزریق واکسن اقدام نکردهاند. این میزان، معادل مجموع جمعیت کلگری، ادمونتون، اتاوا، وینیپگ و کبک سیتی است.
متخصصان بر این عقیدهاند که افرادی بیشتری باید واکسینه شوند تا از بروز همهگیری دیگری جلوگیری شود. چالشهای کنونی آسانسازی دسترسی به واکسن و قانع کردن افراد برای واکسن زدن است.
از شانزدهم جولای امسال، آمار دُزهای اول تزریق شده کمی کمتر از 100 هزار باقیمانده است. به عبارتی، واکسیناسیون جمعیت باقیمانده ماهها زمان خواهد برد.
دکتر “ترزا تم” مقام ارشد بهداشتی کشور گفته برنامه واکسیناسیون نتایج قابلتوجهی داشته، اما وجود گونه دلتا کرونا باعث شده است تا رسیدن به هدف واکسیناسیون 75 درصدی جمعیت کافی نباشد.
وی تاکید کرد: “آیا برای پوشش واکسیناسیون فراگیرتر نیازمند هدفگذاری هستیم؟ پاسخ من مثبت است. ما باید برای رسیدن به گستردهترین پوشش واکسیناسیون برنامهریزی کنیم تا بهتر بتوانیم وضعیت موجود را مدیریت کنیم.”
“کارولین کولین” ریاضیدان متخصص بیماریهای عفونی از دانشگاه “سایمون فریزر” میگوید مشخصکردن عدد مشخصی از واکسیناسیون برای کاهش محدودیتها مشکل است، اما میتوانم بگویم این عدد باید از میزان کنونی گستردهتر باشد.
وی یادآور شد واکسیناسیون گستردهتر میتواند از بروز موج چهارم همهگیری جلوگیری کند. رسیدن به پوشش 90 درصدی مناسب است. زیرا در این حالت مبتلایان کمتر میشوند و ویروس فرصت محدودی برای جهش پیدا میکند.
شیوع گسترده ویروس در میان کاناداییهای واکسینه شده میتواند دوباره به سیستم درمان فشار بیاورد و گونههای جدید ویروس نیز میتوانند ایمنی ایجاد شده در بدن افرادی که بهطور کامل واکسینه شدهاند را در معرض خطر قرار دهد.
مدلهای دولت فدرال نشان میدهد در صورت نرسیدن پوشش واکسیناسیون به حدود 80 درصد، بیمارستانها در فصلهای پاییز و زمستان پُر از بیماران کرونایی خواهد شد.
انگلستان 6/87 درصد از جمعیت بزرگسال خود را با دستکم یک دُز واکسن ایمن کرده، اما در حال حاضر میزان بستریشدگان کرونایی در بیمارستانهای این کشور به میزانی رسیده که از زمان آغاز همهگیری بیسابقه بوده است.
اکنون، 600 نفر بهصورت روزانه در بیمارستانهای این کشور بستری میشوند و تعداد مبتلایان جدید روزانه 50 هزار نفر است. بیشتر مبتلایان جدید انگلیسی به گونه دلتا کرونا دچار شدهاند.
آنتاریو استانی است که واکسن به راحتی در دسترس همگان قرار دارد، اما پوشش واکسیناسیون در این استان با توجه به منطقه و گروه سنی متفاوت است. استقبال از واکسن در میان جمعیت سالمندان استان بسیار بالا بوده است، اما گروه سنی 18 تا 29 سال تمایل کمتری به واکسنزدن نشان میدهند. برای نمونه، 90 درصد افراد بالای 70 سال ساکن اتاوا واکسینه شدهاند، اما آمار واکسیناسیون افراد 18 تا 29 ساله ساکن این شهر تا 14 جولای زیر 70 درصد بوده است.
واکسنیاسیون در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری کندتر است. برای نمونه، اهالی منطقه روستایی “رنفرو” در شرق آنتاریو تمایل چندانی به واکسنزدن ندارند. این در حالی است که پوشش واکسیناسیون در مناطق شهری همانند تورنتو و منطقه پییل 15 تا 20 درصد گستردهتر از مناطق روستایی است.
دکتر “راب کوشمن” مقام ارشد بهداشتی “رنفرو” گفت: “در سه هفته گذشته، بین 90 تا 95 درصد واکسنهای تزریق شده مربوط به نوبت دوم بودهاند و تنها 72 درصد مردم منطقه نوبت اول واکسن را تزریق کردهاند. این یک مشکل بزرگ است. افراد واکسینه نشده در گروه سنی 20 تا 45 سال هستند. این افراد به کرونا مبتلا خواهند شد و آن را به فرزندانشان منتقل خواهند کرد. ما باید به آنها برای واکسن زدن انگیزه بدهیم. این افراد جوان هستند و فکر میکنند شکستناپذیرند.”
وی افزود بخشی از مشکل کندی واکسیناسیون به دسترسی به واکسن در این مناطق مربوط میشود و آنها مشغول برنامهریزی برای بردن کلینیکهای واکسیناسیون به جوامع کوچکتر هستند. با این حال، کوشمن معتقد است در حدود 10 درصد جمعیت منطقه هرگز واکسن نخواهند زد. زیرا اعتقادی به آن ندارند.
کوشمن تاکید کرد مناطق روستایی کمتر شاهد همهگیری کرونا بودهاند و به همین دلیل ساکنان این مناطق فکر میکنند کمتر در معرض خطر هستند. افزون بر دایر کردن کلینیکهای واکسیناسیون کوچک، دولت باید کارمندان بخش بهداشت و درمان را به در خانهها بفرستد تا مردم را به واکسن زدن تشویق کنند و پزشکان خانواده بیشتری را در برنامه واکسیناسیون مشارکت دهد.