مقام‌های کانادایی در حال بررسی اطلاعات درباره گروه راست افراطی “پسران مغرور” هستند و ممکن است نام آنها را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار دهند.
وزیر امنیت عمومی بیل بلر در خصوص قرار گرفتن نام این گروه در فهرست گروه‌های تروریستی سخنی نگفت. در این فهرست اسامی گروه‌ها و نهادهایی همانند القاعده، حزب‌الله و داعش دیده می‌شود.
مری لیز پاور سخنگوی بلر از “پسران مغرور” به عنوان گروه تندرو ایدئولوژیکی نام برد که به دقت از سوی اتاوا زیر نظر است تا با تهدید آنها و برتری‌طلبان سفیدپوست مقابله کند. پاور در ایمیل خود نوشت: “ما به دقت در حال نظارت بر فعالیت این گروه‌ها هستیم و مدارک جمع‌آوری می‌کنیم تا راجع به قرار دادن نام آنها در فهرست گروه‌های تروریستی تصمیم‌گیری کنیم.”
گروه “پسران مغرور” توسط گاوین مکینز کانادایی پایه‌گذاری شده است. این گروه زن‌ستیز است و با برتری‌طلبان سفیدپوست و نفرت‌پراکنی ارتباط دارد. فعالیت این گروه در سال 2018 به دلیل نفرت‌پراکنی در فیسبوک و اینستاگرام ممنوع شد.
پسران مغرور نخستین بار به دلیل اخلال چند تن از اعضای آن در اعتراض‌های سال 2017 بومیان هالیفاکس در صدر اخبار قرار گرفت و از آن زمان افراد بیش‌تری به آن پیوستند.
رییس‌جمهور ترامپ از محکوم کردن این گروه در مناظره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 خودداری کرد، اما بعدها آنها را محکوم کرد. چند تن از اعضای این گروه در اشغال ساختمان کنگره ایالات متحده نقش داشتند و رهبر حزب نیودموکرات جاگمیت سینگ در پاسخ به حادثه، خواستار ممنوع‌شدن فعالیت “پسران مغرور” در کانادا شد.
فهرست گروه‌های تروریستی پس از حمله یازدهم سپتامبر 2001 ایجاد شد و در حال حاضر بیش از 50 نام در این فهرست قرار دارد. اموال گروه‌های موجود در این فهرست می‌تواند ضبط شود و کمک به آنها در اجرای فعالیت‌های افراطی مجازات‌های سنگینی در پی دارد.
بسیاری از این نام‌ها گروه‌های اسلامی همانند القاعده، بوکوحرام، حزب‌الله و داعش هستند، اما نام دو گروه راست افراطی “خون و شرافت” و شاخه نظامی آن “کامبت 18” نیز در این فهرست دیده می‌شود.
آمارنات آمارسینگام متخصص تروریسم در دانشگاه کویینز، اشغال کنگره را حادثه‌ای تعیین‌کننده می‌داند که بحث‌ها در خصوص شناسایی سازمانی خاص به عنوان گروهی تروریستی را دوباره مطرح کرده است. او معتقد است: “در حال حاضر، تغییر رویکرد اتفاق افتاده است. دولت‌ها، شبکه‌های اجتماعی و جوامع تصمیم گرفته‌اند در رفتار خود با گروه‌های راست افراطی تغییر ایجاد کنند. دولت‌ها می‌خواهند این پیام را ارسال کنند که این نوع رفتار دیگر تحمل نخواهد شد.”