مروری بر مدیریت همه‌گیری ویروس کرونا در کانادا

53338f 3479bedb120241c483d975e801a0ac05 mv2

نویسنده: مازیار شیبانی فر

سربلندی دولت‌های فدرال و استانی کانادا در بحران کرونا

نخستین بار که گزارش‌های رسانه‌ها از پیدایش ویروس جدیدی به نام کرونا یا همان کووید-19 در شهر ووهان استان هوبئی کشور چین در دسامبر 2020 منتشر شد، کمتر کسی تصور می‌کرد بیماری حاصل از این ویروس در بدن، تبدیل به یکی از پیچیده‌ترین و گسترده‌ترین مشکلات جهان در قرن کنونی شود.

این ویروس ابتدا در آسیا و خاورمیانه گسترش پیدا کرد، اما متاسفانه بسیار زود به کشورهای اروپایی، آمریکایی و آفریقایی نیز سر زد. کار به جایی کشید که سوم مارچ 2020 سازمان بهداشت جهانی به طور رسمی اعلام کرد شیوع ویروس کووید-19 به «سطح همه‌گیری جهانی» یا به عبارتی پاندمی رسیده است. در آن زمان، مردم 115 کشور جهان به این ویروس مبتلا شده بودند.

21 فوریه 2020 بود که نخستین مورد ابتلا به کرونا در استان بریتیش کلمبیای کانادا تشخیص داده شد. از همان موقع دولت‌های فدرال و استانی کانادا آستین‌ها را بالا زدند و برای مبارزه با این بیماری تلاش کردند. نخستین گام مثبتی که از همان ابتدا دولت این کشور برداشت، اعلام شفاف، دقیق و بدون دست‌کاری اطلاعات و آمار مربوط به مبتلایان، بهبودیافتگان و فوتی‌های ناشی از ویروس کرونا بود.

جاستین ترودو 4 مارچ 2020 در گفت‌وگویی که طی یک نشست خبری در کبک با نمایندگان رسانه‌ها داشت از تشکیل کمیته مبارزه با کرونا خبر داد. وی در این نشست که از سوی گلوبال نیوز بازتاب یافته بود، اظهار داشت: «این کمیته اقدام‌های گروه واکنش سریع حوادث در رابطه با تاثیرهای ویروس کووید-19 بر بهداشت و اقتصاد مردم را به مسئولان دولتی گزارش می‌دهد. همچنین این کمیته اقدام‌هایی که تا کنون از سوی دولت انجام شده است را پیگیری و تکمیل می‌کند.»

ترودو تاکید کرده بود: «دولت از تاثیر‌های شیوع این بیماری بر وضعیت معیشت مردم و چالش‌های ناشی از آن آگاه است. کانادا به وجود‌ آورنده این وضعیت نیست، اما ما با این بحران درگیر شده‌ایم و باید از آن عبور کنیم. بنابراین ما با همکاری شرکای اقتصادی، جوامع و صنایع‌مان این راه را ادامه می‌دهیم و سعی می‌کنیم تاثیر‌های ناخوشایند ناشی از این ویروس را برای کانادایی‌ها به کمترین میزان برسانیم.»

کمیته مبارزه با کرونا به ریاست کریستیا فریلند معاون نخست‌وزیر و معاونت ژان وی دوکلوس رییس خزانه‌ داری کانادا از هفته نخست مارچ تشکیل جلسه می‌دهد. هنگام اعلام این خبر از سوی ترودو، ۳۳ نفر در کانادا به بیماری‌های ناشی از ویروس کرونا مبتلا شده بودند که از این تعداد ۶ نفر بهبود یافته بودند.

در ادامه اطلاع ‌رسانی دقیق و شفافی که روزانه از سوی دولت در مورد مبتلایان به ویروس کووید-19 و بهبود یافته‌گان و فوت شدگان از بیماری‌های مربوط به این ویروس صورت می‌گرفت، 13 مارچ 2020 ترودو به طور رسمی اعلام کرد که تست کرونای همسرش هنگام بازگشت از سفر به انگلستان مثبت بوده است و وی همراه همسرش به قرنطینه خانگی رفتند. این سطح از شفاف‌سازی نه تنها در کانادا که مورد توجه بسیاری از سیاست‌مداران دیگر کشورهای جهان قرار گرفت.

اقدام‌های دولت فدرال کانادا برای مدیریت بحران کووید-19 ادامه یافت تا اینکه در آخرین هفته مارچ، به طور رسمی خبرهایی در خصوص پرداخت کمک هزینه دولتی مطرح شد. این پول به افرادی داده می‌شد که به خاطر از دست دادن شغل یا نگهداری از فرزندان خود مجبور به ماندن در خانه بودند. یکم آوریل ترودو طی سخنانی از ایجاد یک سیستم هماهنگ پرداخت کمک‌های مالی دولتی (CERB) خبر داد.

ششم آوریل با اعلام رسمی نخست وزیر کانادا، ثبت‌نام از متقاضیان دریافت کمک هزینه‌های دولتی کلید خورد. البته افرادی که پیش از این تاریخ، از طریق سایت بیمه اشتغال (EI) برای دریافت کمک هزینه اقدام کرده بودند نیز به صورت خودکار به سیستم جدید مالی افزوده شدند.

بر اساس اعلام رسمی دولت، تا نهم آوریل بیش از 4 میلیون و 500 هزار نفر برای دریافت این کمک هزینه‌ها درخواست داده بودند. در همین رابطه، بانک مرکزی کانادا با پایین آوردن نرخ بهره تلاش کرد از وخامت رکود اقتصادی بکاهد و هم‌زمان دولت کانادا بزرگترین بودجه حمایتی تاریخ خود را برای مقابله با پیامدهای اقتصادی کووید-19 ارایه کرد.

رییس دولت کانادا هجدهم آوریل میزان بودجه اختصاص یافته توسط دولت برای مدیریت بحران ناشی از شیوع ویروس جدید را 18 میلیارد و 600 میلیون دلار اعلام کرد. وی هنگام اعلام میزان این کمک هزینه روی این مساله تاکید کرده بود که در این شرایط سخت هیچ کانادایی نباید نگران پرداخت اجاره یا خرید خواروبار باشد.

دولت فدرال کانادا در کنار پرداخت مستقیم وجه به افراد و کسب و کارها، اقدام به ارایه معافیت‌های مالیاتی در حدود 38 میلیارد دلار کرد. این معافیت‌ها با انگیزه کاهش هزینه‌های خانوارها و صاحبان کسب و کارهای کوچک و بزرگ صورت گرفته است تا کانادایی‌ها بتوانند با خیالی آسوده در خانه بمانند و از گسترش ویروس کرونا جلوگیری کنند. البته در این میان دولت هیچ طرحی برای کمک به رونق بازار سرمایه اعلام نکرد که همین موضوع باعث کاهش 6 درصدی ارزش بورس سهام و کاهش ارزش دلار کانادا شد.

این اقدام‌ها، رضایت‌مندی مردم از عملکرد دولت فدرال و دولت‌های استانی را در پی داشت. در نظرسنجی که توسط موسسه ایپسوس در روزهای پایانی فوریه صورت گرفته بود، حدود 60 درصد از کانادایی‌ها به کارنامه فعالیت‌های ترودو نمره قبولی داده بودند. این در حالی بود که آنگلا مرکل صدراعظم آلمان با اعلام رضایت 75 درصدی مردم در جایگاه برترین رهبر جهان در مبارزه با ویروس کووید-19 قرار گرفته بود. در آن زمان، عملکرد دونالد ترامپ مورد تایید 49 درصد از مردم آمریکا بود.

در 9 آوریل پس از اقدام‌هایی که دولت فدرال کانادا برای تامین نیازهای اساسی مردم و کسب و کارها انجام داد، بر اساس نظرسنجی جدید همین موسسه، حدود دو سوم مردم کانادا به کارنامه فعالیت‌های ترودو در مدیریت شرایط به وجود آمده از بحران کووید-19 نمره قابل قبول دادند. همچنین رضایت مردم از نخست‌وزیران استانی نیز بسیار بالا اعلام شد.

دارل بریکر مدیر روابط عمومی موسسه ایپسوس در مورد این گزارش گفته بود: «با اینکه بسیاری از ما در گذشته از دولت فدرال و استانی انتقاد کرده‌ایم، در بحرانی با این ابعاد، همه نگاه‌ها به دولت و عملکرد آنها است. اگر دولت پاسخ منطقی و به موقعی داشته باشد، عموم مردم احساس رضایت می‌کنند و واکنش مثبت نشان خواهند داد. برنامه‌هایی همانند پرداخت کمک مالی اضطراری به افراد و اعطای وام به کسب و کارهای کوچک راهکارهای مناسبی برای مدیریت بحران کنونی از سوی دولت فدرال است.»

مهم‌ترین سرمایه هر دولتی، اعتماد مردم به کارآمدی مدیران‌شان است. وقتی مردم از دلسوزی سیاست‌ مداران‌شان اطمینان دارند و اقدام‌های عملی و موثر آنها را مشاهده می‌کنند، اعتماد عمومی افزایش پیدا می‌کند.

از سوی دیگر، اطلاع‌رسانی به موقع و صحیح و برخورداری از روابط خوب سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورهای جهان که موجب حفظ ثبات و احساس امنیت در جامعه می‌شود، مولفه‌های بسیار تعیین‌کننده‌ای است که جاستین ترودو و دولتش طی هفته‌های گذشته به خوبی به آنها توجه داشته اند و تا امروز توانسته‌اند از پس بحران‌های ناشی از گسترش ویروس کووید-19 بربیایند.


Note: The views and opinions expressed are those of the author and do not necessarily reflect the position of the IC Journal or its editorial board.