حامیان حقوق معلولان نگرانی‌شان در خصوص قانون جدید دولت لیبرال در زمینه مرگ آسان شده را ابراز و اعلام کرده‌اند که این قانون از آسیب‌پذیرین افراد جامعه کانادا حفاظت نمی‌کند. یک شاهد سه‌شنبه این هفته در مقابل کمیته قضایی مجلس قرار گرفت و گفت که تصویب این قانون به افراد مبتلا به بیماری‌های غیرکشنده اجازه می‌دهد که به زندگی خود پایان دهند.
به گزارش ژورنال ایرانیان کانادا، مجلس در حال حاضر مشغول بررسی لایحه C-7 است. این لایحه اصلاحاتی در قانون مرگ آسان شده سال 2016 دولت ایجاد می‌کند. در لایحه جدید، الزام به قابل پیش‌بینی بودن مرگ بیمار برداشته شده است. زیرا دادگاهی در کبک این الزام را در تضاد با قانون اساسی دانسته است. با این حال، حامیان حقوق معلولان می‌گویند که قانون جدید می‌تواند منجر به این شود که افراد دارای امکان بهبودی کامل یا معلولان، به دنبال پایان دادن به زندگی خود بروند.
دکتر هایدی جنز رییس کمیته شورای معلولان کانادا، نگرانی خود از بررسی بسیار سریع این لایحه در کمیته [بهداشت] مجلس را ابراز کرد و خواستار مشورت اعضای کمیته با افراد بیش‌تری شد.
تیلور حیات نیز در همان کمیته جنز عضویت دارد و مبتلا به فلج مغزی است. او تجربه شخصی خود در خصوص مرگ آسان شده را با ما در میان گذاشت. او گفت در جوانی به ذات‌الریه شدید مبتلا بود و در مقطعی پزشکان به او پیشنهاد دادند که از امکان مرگ آسان شده استفاده کند. حیات بعدها به‌طور کامل بهبود پیدا کرد.
وی افزود: “در آن زمان پزشکان احتمال زنده ماندنش را به درستی تخمین نزده بودند و به‌نظر می‌رسد که آنها فقط زن معلول، تنها، بیمار و خسته‌ای را می‌دیدند که احتمالا از زنده بودن خسته شده است. در صورت تصویب لایحه جدید دولت، بیماران بسیار بیش‌تری چنین توصیه‌ای را از پزشک خود خواهند شنید.”
بسیاری از متخصصان بهداشت و گروه‌های اجتماعی از قانون مرگ اختیاری لیبرال‌ها حمایت می‌کنند و بر این باورند که این قانون به نوعی انسانی، بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن و دردناک را به آسایش می‌رساند.
جولی کمپل پرستاری است که بیماران خواستار مرگ اختیاری را راهنمایی می‌کند. او می‌گوید بیش‌تر این بیماران کسانی هستند که تمامی راه‌های موجود را امتحان کرده‌اند و در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که گزینه دیگری ندارند.
وی یادآور شد: “اگر می‌توانستم به بیماران چیزی بدهم، زندگی را به آنها می‌دادم. بسیاری از بیمارانی که درخواست مرگ دارند انتخابی سخت انجام می‌دهند و آرزوی بهبودی برای آنها بی‌نتیجه است.”
در نظرسنجی اخیر انجام شده از سوی آنگوس رید مشخص شد که 77 درصد کانادایی‌ها مرگ آسان‌شده را حق اساسی خود می‌دانند. با این حال، 48 درصد پاسخ‌دهندگان نگرانی‌شان درباره سوءاستفاده از این قانون به ویژه در مورد سالمندان و افراد آسیب‌پذیر را اعلام کردند.
نمایندگان حزب محافظه‌کار فدرال نیز درباره این قانون دچار دو دستگی هستند. در جلسه رسیدگی به این قانون ارین اوتول و 77 نماینده محافظه‌کار به آن رای منفی دادند و 43 نماینده این حزب نیز با آن موافقت کردند. اعضای محافظه کار کمیته قضایی نیز در هفته گذشته از چند نماینده حزب لیبرال پرسیدند که به چه دلیل درخواست فرجام‌خواهی به دادگاه عالی کبک نداده‌اند.
در قانون جدید تعداد شاهدان از دو نفر به یک نفر کاهش پیدا کرده و الزام اعلام رضایت دوباره بیمار پیش از مرگ نیز برداشته شده است. هم‌چنین مدت زمان انتظار 10 روزه پس از تایید درخواست مرگ آسان شده نیز در قانون جدید دیده نمی‌شود.
دکتر اوان گولایر استادیار دانشگاه تورنتو معتقد است: “لایحه C-7 تمامی معلولان را شایسته خودکشی ارزیابی می‌کند که مفهومش این است که زندگی آنها ارزشی ندارد. اگر آنها معلول نبودند، تمایلی نداشتیم به زندگی آنها پایان دهیم. نمی‌توانم پیامی تحقیرآمیزتر و تبعیض‌آمیزتر برای معلولان تصور کنم.”
کریستا کار معاون موسسه فدرال معلولان کانادا نیز بر این باور است: “ما باید اطمینان یابیم که همه فرصتی مساوی برای خوب زندگی کردن دارند و تا زمانی که به این هدف نرسیده‌ایم، مرگ آسان‌شده بر پایه معلولیت یک راه‌حل نیست.”