“جاستین ترودو” رهبر حزب لیبرال، برنده 44مین انتخابات فدرال کانادا شد، اما تعداد کرسی‌های حزب او به اندازه‌ای است که می‌تواند دولت اقلیت تشکیل دهد. به این ترتیب، جاستین ترودو سومین دور نخست‌وزیری خود را تجربه خواهد کرد.
پس از 36 روز رقابت انتخاباتی و هزینه 600 میلیون دلار، ترکیب کرسی‌ها تفاوت چندانی با زمان انحلال مجلس در آگوست ندارد و این موضوع پرسش‌های بیش‌تری درباره علت برگزاری انتخابات زودهنگام در میانه همه‌گیری کرونا ایجاد کرده است.
حزب لیبرال تا کنون (2:30 بامداد دوشنبه به وقت ساحل شرقی) در 157 حوزه انتخاباتی پیروز شده یا پیشتاز است که این به‌طور دقیق معادل تعداد کرسی‌هایی است که لیبرال‌ها در انتخابات فدرال سال 2019 به‌دست آوردند.
ترودو در آغاز رقابت‌های انتخاباتی پیشتازی قابل‌توجه داشت، اما این پیشتازی در اثر خشم مردم از برگزاری انتخابات در میانه بحران کرونا، عملکرد نه‌چندان درخشان او در مناظره‌های انتخاباتی و مطرح شدن پرونده رسوایی‌های گذشته ترودو تا حد زیادی از بین رفت.
نخست‌وزیر 15 آگوست خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شد. ترودو گفت کانادایی‌ها در این انتخابات، رهبری کشور در پایان دادن به همه‌گیری و بازیابی اقتصادی پس از آن را مشخص خواهند کرد. او برنامه‌هایی برای مراقبت از فرزندان اعلام کرد، قول داد در زمینه مبارزه با تغییرهایی آب و هوایی جدی‌تر باشد و وعده داد مشکل کمبود مسکن کانادا را حل کند.
او در نطق پیروزی صبح سه‌شنبه خود در مونترال گفت: “نتیجه انتخابات نشان می‌دهد کانادایی‌ها خواستار بازگشت دوباره ما بر سر کار هستند و ماموریت خروج کشور از بحران همه‌گیری و هدایت به سمت آینده‌ای بهتر را به ما سپرده‌اند. نمایندگان مجلس از تمامی احزاب حامی شما در این بحران و پس از آن خواهند بود. کانادایی‌ها می‌توانند از هر مانعی عبور کنند و این همان کاری است که انجام خواهیم داد.”
“ارین اوتول” رهبر محافظهکاران فرصت گرفتن کرسی نخست‌وزیری از فردی را از دست داد که در 6 سال گذشته بحران‌های قابل‌توجهی را پشتِ سر گذاشته است. محافظهکاران در برنامه انتخاباتی خود قول دادند صرف هزینه در بخش درمان را افزایش دهند، میزان کسری بودجه را در 10 سال کم کنند و قوانین سختگیرانه‌تر اخلاقی برای سیاست‌مداران در نظر بگیرند.
این سیاست‌ها نویددهنده نسخه میانه‌روتر محافظه‌کاری بودند که در نهایت نتوانستند نظر اکثریت رای‌دهندگان را جلب کنند. تا اینجای کار محافظهکاران در 122 حوزه انتخاباتی پیروز شده‌اند که یک کرسی بیش از کرسی‌های آنها در دوران رهبری “اَندرو شی‌یر” بر حزب است.
اوتول در گفت‌وگو با طرفداران حزب در اُشووآ آنتاریو گفت با وجود موفقیت اندک حزب نسبت به انتخابات گذشته فدرال، قصدی برای استعفا ندارد. او قول داد تا انتخابات فدرال آینده سکان رهبری حزب را در اختیار بگیرد و دوباره برای شکست ترودو تلاش کند.
رهبر محافظهکاران افزود: “اگر جاستین ترودو در فکر تهدید کانادایی‌ها با برگزاری انتخابات زودهنگام دیگری است باید بداند که حزب ما در آمادگی کامل به‌سر می‌برد. ما باید به تلاش برای جذب کانادایی‌های بیش‌تر در حزب ادامه دهیم.”
نتایج این انتخابات برای “جاگمیت سینگ” رهبر حزب نیودموکرات ناامیدکننده بود. زیرا حزب او تنها 2 کرسی بیش‌تر نسبت به انتخابات گذشته به‌دست آورده است. با این حال، نفوذ او در مجلس بیش از تعداد کرسی‌هایی است که در دست دارد. زیرا دولت اقلیت ترودو نیازمند همکاری دست‌کم یکی از حزب‌های مخالف برای تایید لایحه‌هایش است.
همانند اوتول، رهبر حزب نیودموکرات گفت قصد کناره‌گیری از رهبری حزب با وجود عملکرد ضعیف در انتخابات را ندارد. سینگ در سخنرانی قبول شکست خود گفت: “دوستان، مبارزه ما ادامه‌دار خواهد بود و ما پرداخت مالیات از سوی ابرثروتمندان را پیگیری خواهیم کرد.”
این سخنان سینگ به وعده کلیدی انتخاباتی حزب او اشاره دارد درباره دریافت مالیات بیش‌تر از ابرثروتمندان برای پوشش دادن هزینه برنامه‌های اجتماعی دولت احتمالی نیودموکرات‌ها.
در این انتخابات، آرای حزب سبز ریزش شدیدی به خود دید و “آنامی پال” رهبر حزب در حوزه انتخاباتی تورنتو سنتر جایگاه ناامیدکننده چهارم را به‌دست آورد.
ماه‌ها است که حزب سبز حزب درگیر کش‌مکش‌های داخلی است و این موضوع آسیب جدی به فعالیت‌های انتخاباتی حزب وارد آورد. با این حال، “مایک موریس” نامزد حزب سبز در حوزه انتخاباتی کیتشنر سنتر و “الیزابت می” رهبر پیشین حزب و نماینده حزب در حوزه انتخاباتی سانیچ-گلف آیلندز موفق به ورود به مجلس شدند.
پال در گفت‌وگو با خبرنگاران اظهار داشت: “پذیرشِ شکست سخت است. کسی دوست ندارد بازنده باشد، اما من نسبت به تلاش انجام گرفته احساس غرور می‌کنم.”
حزب مردم به رهبری “ماکسیم برنیر” موفق نشد کرسی پارلمان را به خود اختصاص دهد، اما عملکرد آنها در زمینه جذب آرا، بهتر از انتخابات گذشته است. حزب مردم موفق شد 5 درصد کل آرای دریافت شده را به خود اختصاص دهد. این در حالی است که این حزب در انتخابات گذشته تنها 6/1 درصد رای‌ها را جمع کرده بود.
برنیر از مخالفان قرنطینه و صدور گواهی واکسیناسیون است. برنیر در حوزه انتخاباتی خود با فاصله زیاد در جایگاه دوم قرار گرفت. در این حوزه “ریچارد لِهو” نامزد محافظهکاران پیروز شد. رهبر حزب مردم در جمع طرفداران خود در ساسکاتون گفت: “ما تنها یک حزب سیاسی نیستیم. ما یک جنبش‌ایم. ما یک انقلاب ایدئولوژیکی را از همین الان آغاز می‌کنیم.”
حزب لیبرال پیروزی خود را مدیون عملکرد قوی در آنتاریو و کبک، پرجمعیت‌ترین استان‌های کشور است. کلانشهر تورونتو هم‌چنان لیبرال باقی ماند و محافظهکاران نتوانستند موفقیت قابل توجهی در این منطقه کسب کنند و تاکنون تنها یک کرسی این حوزه انتخاباتی مهم به آنها رسیده است.
“مونا فورتیر” وزیر بالندگی طبقه متوسط موفق شد در حوزه انتخاباتی خود در آنتاریو به راحتی به پیروزی برسد. با این حال، “مریم منصف” وزیر سابق توسعه بین‌الملل به رقیب محافظه‌کار خود در حوزه انتخاباتی پیتربورو-کاوارتا آنتاریو باخت.
حزب بلوک کبکوا یک کرسی کمتر نسبت به انتخابات گذشته (32 کرسی) به‌دست آورد. لیبرال‌ها امیدوار به کسب کرسی‌های بیش‌تری در این استان و تشکیل دولت اکثریت بودند، اما نتوانستند به این هدف برسند. ترودو موفق شد در حوزه انتخاباتی خود در این استان، یعنی پاپینو به پیروزی برسد. “فرانسوا فیلیپ-شامپاین” نیز موفق شد در حوزه انتخاباتی خود در کبک یعنی منطقه سنت-مورسی شامپلن به راحتی پیروز شود.
حزب لیبرال نتایج قابل قبولی در آنتاریو و کبک کسب کرد، اما محافظهکاران عملکرد بهتری در استان‌های ساحل اقیانوس اطلس داشتند. اوتول تعدادی از اعضای حزب اهل این منطقه را در منصب‌های ارشد حزبی قرار داد و همین اقدام باعث عملکرد بهتر محافظهکاران در این مناطق شد. نامزدهای محافظه‌کار موفق شدند در 7 حوزه انتخاباتی این منطقه به پیروزی برسند.
“ریک پرکینز” نامزد محافظهکاران در حوزه انتخاباتی ساوث شور-سنت مارگارتز موفق شد وزیر شیلات دولت ترودو “برنادت جُردِن” را شکست دهد.