محققان دانشگاه‌های تورنتو و رایرسون در پژوهشی جدید دریافتند، ممکن است میان تبعیض نژادی و نابرابری‌های بخش بهداشت و درمان و وضعیت سلامتی افراد ارتباط معناداری وجود داشته باشد.
بر اساس نتایج این تحقیق، 82 درصد از پناهندگان، مهاجران و اقلیت‌های نژادی به حاشیه رانده شده سالمند، وضعیت سلامتی خود را خوب ارزیابی می‌کنند. با این حال، اقلیت‌هایی که تبعیض نژادی را تجربه کرده‌اند ارزیابی منفی‌تری نسبت به وضعیت سلامتی خود دارند.
از سوی دیگر، احتمال برتری سطح سلامت افراد متولد کانادا یا مهاجران سفیدپوست حدود 33 درصد بیش از اقلیت‌هایی باشد که در معرض تبعیض‌نژادی قرار دارند.
از نظر “اوشآ جُرج” یکی از نویسندگان تحقیق، این حقیقت نشان‌دهنده تبعیض علیه اقلیت‌های نژادی در سیستم بهداشتی کانادا است.
در این تحقیق 9011 نفر شرکت داشتند که 6777 نفر سفیدپوستان متولد کانادا بودند. افزون بر این گروه، 44 اقلیت نژادی به حاشیه رانده شده متولد کانادا، 104 پناهنده سفیدپوست، 110 پناهنده از اقلیت‌های نژادی به حاشیه رانده شده، 1277 مهاجر سفید پوست و 699 مهاجر از اقلیت‌های نژادی به حاشیه رانده شده در این تحقیق مشارکت داشتند.
اقلیت‌های نژادی به حاشیه رانده شده (32 درصد) بیش از کانادایی‌های به حاشیه رانده نشده (19 درصد) در 5 سال گذشته تبعیض نژادی را تجربه کرده‌اند. “کارن کوبیاشی” یکی دیگر از پژوهشگران این پروژه می‌گوید: “رضایت از سلامتی در افرادی که طی 5 سال گذشته هیچ گونه تبعیض نژادی را تجربه نکرده‌اند، حدود 69 درصد بیش از افرادی است که در معرض چنین نابرابری قرار گرفته‌اند.”
عواملی همانند شرکت در گروه‌های اجتماعی، اعتماد بیشتر به افراد، داشتن فردی قابل اعتماد و متاهل بودن نقشی مهم در ارزیابی افراد از سلامتی خود دارد. از سویی، تحصیلات پایین و درآمد سالانه کمتر از 50 هزار دلار باعث ارزیابی منفی‌تر وضعیت سلامتی می‌شود.
“اسمه فولر-تامپسون” نویسنده اول تحقیق می‌گوید نتایج تحقیق نشان‌دهنده نقش کاهش تنهایی اجتماعی در افزایش سلامت در میان افراد در حال پیر شدن است.
وی افزود: “تحقیق ما نشان می‌دهد اقلیت‌های نژادی به حاشیه رانده شده کمتر از سفیدپوستان در گروه‌ها و موسسه‌های اجتماعی فعالند. این یافته بر اهمیت ارایه خدمات اجتماعی بیشتر به منظور ایجاد فرصت‌های اجتماعی شدن بیشتر تاکید می‌کند.”