آزار و اذیت اینترنتی یکی از مشکلات جدی فضای مجازی است. در این زمینه، گاه موضوع از یک آزار معمولی فراتر می‌رود و تبدیل به اقدامی روشمند(سیستماتیک) می‌شود. موضوعی که اکنون دامن‌گیر دیده‌بانان حقوق بشر فعال در زمینه مسایل ایران شده است.
در بیانیه‌ای که به تازگی از سوی رسانه رسمی سازمان دیده‌بان حقوق بشر منتشر شده، ضمن اشاره به آزار و اذیت‌های اینترنتی برای فعالان این سازمان آمده است: “روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر از جمله کارکنان سازمان دیده‌بان حقوق بشر با کمپین‌های آزار آنلاین، از جمله به وسیله ارتش ترول‌های مجازی که توسط حکومت‌ها تامین میگردند و هدف‌شان منحرف‌نمودن خوانندگان از موارد جدی نقض حقوق بشر به دست این حکومت‌ها است، مواجه می‌شوند. بسیاری از این ترول‌های اینترنتی زنان را هدف حملات آزار و اذیت کلامی جنسی قرار داده و آنها را به اِعمال خشونت تهدید میکنند.”
در این متن تاکید شده است: “طرفداران و مخالفان حکومت اغلب یک محیط رسانهای مسموم برای بسیاری از فعالان و مفسران ایرانی به وجود آوردهاند که احتمالاً به منظور ارعاب و مسکوت نمودن اطلاعات و تفاسیری است که برای آنها ناخوشایند است. سرکوب بیرحمانۀ حکومت در ایران و علیه فعالان ایرانی به این محیط ناسالم دامن میزند و این واقعیت تلخ را تشدید می‌کند.”
در ادامه آمده است: “حملات اخیر، محققِ سازمان دیده‌بان حقوق بشر در ایران را هدف قرار داده و وی مورد کمپین آزار و اذیت، اطلاعات گمراه‌کننده و افتراآمیز قرار گرفته است. سابقاً کمپینی توسط ایران دیس اینفو [IranDisinfo] به راه افتاد که پروژهای بود که موقتاً تحت حمایت مالی وزارت امور خارجه ایالات متحده قرار داشت و روزنامه‌نگاران، تحلیلگران سیاسی و مدافعان حقوق بشر را مورد حملاتی قرار داد که به حد آزار و اذیت‌های شخصی رسید.”
این بیانیه یادآور می‌شود: “احساس ناکامی و خشمی که به حق در اثر آزار و اذیت‌های مقامات [حکومت] ایران تولید شده، حملۀ آنلاین به ایرانیان و افترا و تهدید آنان به خشونتهای فیزیکی را توجیه نمیکند.”
بازتاب تاثیر تحریم بر مردم ایران در گزارش دیده‌بان حقوق بشر
در گزارشی که اکتبر 2019 درباره تاثیر منفی تحریم حداکثری ترامپ بر مردم ایران از سوی سازمان دیده‌بان حقوق بشر منتشر شد، آمده است: “در حالی که دولت آمریکا معافیت‌هایی برای واردات بشردوستانه در نظام تحریم‌هایش در نظر گرفته است، تحریم‌های گسترده آمریکا علیه بانک‌های ایران، همراه با مواضع تهاجمی از سوی مقامات امریکایی به شدت توانایی ایران در پرداخت ایران برای چنین واردات بشردوستانه‌ای را محدود کرده است.”
این گزارش می‌افزاید: “پیامدهای تحریم‌های دوچندان آمریکا، عمدی یا غیرعمدی، تهدیدی جدی متوجه حق ایرانیان به سلامتی و دسترسی به داروهای حیاتی می‌کند و می‌شود تقریباً مطمئن بود که منجر به کمبودهای مستند شده، از نبود داروهای حیاتی برای مبتلایان به صرع تا کودکان ایرانی سرطانی ناتوان از یافتن داروهای شیمی‌درمانی که فوراً نیاز دارند، انجامیده است.”
در این متن تاکید شده است: “مقامات آمریکایی به دفعات اشاره کرده‌اند که رنج ناشی از تحریم‌های آمریکا برای ایرانیان عادی و عمدی است و بخشی از راهبردی است که بناست شهروندان ایرانی را وادار کند از دولت مستبدشان بخواهند تا «تغییر رفتار» دهند؛ این مجازاتی دسته‌جمعی است که حقوق اقتصادی ایرانیان را نقض می‌کند.”
این گزارش یادآور می‌شود: “میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی – که ایران به آن پیوسته و آمریکا آن را امضا کرده است – کشورها را ملزم می‌کند حق «برخورداری از بالاترین استانداردهای قابل دسترسی سلامت فیزیکی و روانی» و همچنین حق «استاندارد زندگی» متناسب که شامل «غذای کافی» می‌شود را محترم بشمارند، حفاظت کنند و آن را محقق کنند.”
در ادامه می‌آید: “اعضای این میثاق ملزم هستند که «با تمام ابزارهای مناسب» و «حداکثر منابع در دسترس» به سمت تحقق پیشرو این حقوق در طول زمان حرکت کنند. کشور یا ائتلافی که تحریم‌های اقتصادی اعمال می‌کند باید اثر آن روی حقوق بشر جمعیت تحت تأثیر از جمله حق سلامت را در نظر داشته باشند.”
