مازیار شیبانی‌فر
- سی‌ام جولای روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان است. سازمان ملل متحد قاچاق انسان را در قالب استخدام، انتقال، پناه‌دادن با زور و تهدید یا دیگر گونه‌های اجبار، فریب، آدم‌ربایی، کلاهبرداری یا سوءاستفاده از قدرت تعریف می‌کند. خدمات کار اجباری، شیوه‌های برده‌داری، بهره‌کشی جنسی و گاه شیوه‌های ترکیبی بخشی دیگر از جنبه‌های قاچاق انسان را شامل می‌شود.
- بر اساس اعلام رسمی دولت کانادا، بخش‌های مختلف پلیس بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ قاچاق نزدیک به ۳ هزار نفر را گزارش کرده‌اند. بر اساس داده‌ها از ۱۷۹۳ نفری که بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰ توسط پلیس کانادا دستگیر شده‌اند، ۷۵ درصدشان در اقدام‌های مجرمانه دیگری نیز دست داشته‌اند.
- در برخی کشورهای مقصد آوارگان، جست‌وجوهای آنلاین برای «پورن اوکراین» تا ۶ برابر افزایش یافته است. جست‌وجوی اینترنتی در قاره اروپا برای عبارت‌هایی همانند «تجاوز به عنف اوکراینی» تا ۳ برابر بیش‌تر شده است.
- یکی از نگران‌کننده‌ترین روندها، افزایش تعداد کودکان [افراد زیر ۱۸سال] قربانی است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد طی ۱۵ سال گذشته قاچاق کودکان ۳ برابر شده است. این جنایت، هر سال بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار برای خلافکاران درآمد دربر دارد.
- به گزارش دفتر مبارزه با موادمخدر و جرم و جنایت سازمان ملل، طی ۲ سال گذشته، قاچاقچیان انسان از بروز بحران جهانی همه‌گیری کرونا سوءاستفاده کرده‌اند و بر روی افرادی متمرکز شده‌اند که درآمدشان را از دست داده‌اند.
- زنان همچنان هدف اصلی قاچاقچیان هستند؛ زنان ۴۶ درصد و دختران ۱۹ درصد قربانیان را تشکیل می‌دهند. از هر سه قربانی شناسایی‌شده، یک نفر کودک است. سهم کودکان در میان قربانیان کشف‌شده، ۳ برابر شده است. در همین حال سهم پسران قربانی طی ۱۵ سال گذشته ۵ برابر شده است.
- یکی از چالش‌های اصلی هنگام پیگرد قانونی قاچاق انسان، همکاری‌نکردن قربانیان است. قربانیان ممکن است به‌علت آسیب‌پذیربودن (همانند اعتیاد، بی‌خانمانی یا مشکلات روانی) یا مشارکت اجباری در جنایت یا فشارهای روانی ناشی از آسیب، نسبت به مجریان قانون بی‌اعتماد می‌شوند. همین موضوع باعث می‌شود گاه پیش از محاکمه قاچاقچیان ناپدید شوند یا از شهادت اولیه صرف‌نظر کنند.
شرح گزارش:
سی‌ام جولای روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان است. سازمان ملل متحد قاچاق انسان را در قالب استخدام، انتقال، پناه‌دادن با زور و تهدید یا دیگر گونه‌های اجبار، فریب، آدم‌ربایی، کلاهبرداری یا سوءاستفاده از قدرت تعریف می‌کند. خدمات کار اجباری، شیوه‌های برده‌داری، بهره‌کشی جنسی و گاه شیوه‌های ترکیبی بخشی دیگر از جنبه‌های قاچاق انسان را شامل می‌شود.
امسال موضوع روز جهانی مبارزه با قاچاق انسان به استفاده و سوءاستفاده از فناوری اختصاص یافته است که بر فناوری به‌عنوان ابزاری برای گسترش قاچاق انسان تمرکز دارد. با تغییر پارادایم‌ها به سمت استفاده از ابزار دیجیتال، آسیب‌پذیری قربانیان افزایش یافته است. خلافکاران برای سازمان‌دهی بهتر و ناشناس‌ماندن هنگام ارتکاب اینجرم هولناک راه‌های جدیدی یافته‌اند.
بر اساس اعلام سایت رسمی دولت بریتانیا، امسال ۱۲ کشور عضو سازمان امنیت و همکاری اروپا شامل آلبانی، کانادا، گرجستان، ایسلند، لیختن‌اشتاین، مولداوی، مونته‌نگرو، مقدونیه شمالی، نروژ، سوییس، اوکراین و بریتانیا بیانیه مشترکی منتشر کردند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از این جنایت رنج می‌برند. قربانیان جزو به‌حاشیه رانده‌شده‌ترین افراد جامعه هستند. حمله روسیه به اوکراین باعث ایجاد بزرگ‌ترین جریان آوارگان و بحران انسانی در منطقه شده است. بیش‌تر این پناهندگان زنان و کودکان هستند که بیش‌ترین قربانیان قاچاق انسان را نیز تشکیل می‌دهند.
ترافیک جهانی جست‌وجوی آنلاین برای «همراهی اوکراینی‌ها» از فوریه تا مارچ امسال ۲ تا ۳ برابر شده است. در برخی کشورهای مقصد آوارگان، جست‌وجوهای آنلاین برای «پورن اوکراین» تا ۶ برابر افزایش یافته است. جست‌وجوی اینترنتی در قاره اروپا برای عبارت‌هایی همانند «تجاوز به عنف اوکراینی» تا ۳ برابر بیش‌تر شده است.
این داده‌ها که توسط دفتر نماینده ویژه و هماهنگ‌کننده مبارزه با قاچاق انسان جمع‌آوری شده است، تصویر شگفت‌انگیزی از موقعیت موجود ارایه می‌دهد و اهمیت پاسخ‌گویی به قاچاق و بهره‌کشی از طریق فناوری و هدف قرار دادن زنان اوکراینی را فاش می‌کند.
ژان کلود برونه نماینده فرانسه در سازمان ملل متحد در مورد تهدیدهای جنایی فراملی و مبارزه با قاچاق انسان گفته است: بر اساس گزارش دفتر مبارزه با موادمخدر و جرم و جنایت (UNODC) و دفتر بین‌المللی کار (ILO)، طی چند سال اخیر نزدیک به ۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان قربانی قاچاق انسان شده‌اند و از آنها برای بهره‌کشی جنسی و کار اجباری سوءاستفاده می‌کنند.
یکی از نگران‌کننده‌ترین روندها، افزایش تعداد کودکان [افراد زیر ۱۸سال] قربانی است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد طی ۱۵ سال گذشته قاچاق کودکان ۳ برابر شده است. این جنایت، هر سال بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار برای خلافکاران درآمد دربر دارد. باید توجه شود که قاچاق انسان امنیت جهان را تهدید می‌کند. زیرا به فساد، مهاجرت غیرقانونی و تروریسم دامن می‌زند.
به‌تازگی سازمان ملل متحد اعلام کرده است قاچاقچیان با استفاده از خشونت یا آژانس‌های کاریابی غیرواقعی و دادن وعده‌های دروغین درباره ایجاد امکان آموزش و فرصت‌های شغلی، به فریب قربانیان می‌پردازند.
بر اساس بیانیه این سازمان، قاچاق انسان جنایتی هولناک و تجاوزی همه‌جانبه به حقوق، امنیت و حیثیت مردم است و به‌طور غم‌انگیزی در حال گسترده‌ترشدن به‌ویژه برای زنان و دختران در سراسر جهان است.
به گزارش دفتر مبارزه با موادمخدر و جرم و جنایت سازمان ملل، طی ۲ سال گذشته، قاچاقچیان انسان از بروز بحران جهانی همه‌گیری کرونا سوءاستفاده کرده‌اند و بر روی افرادی متمرکز شده‌اند که درآمدشان را از دست داده‌اند.
سازمان ملل از نماد قلب آبی برای افزایش آگاهی‌های همگانی در مورد توجه به قربانیان قاچاق انسان استفاده می‌کند. امسال به‌طور مشخص کارگران جنسی، خانم‌های نظافتچی و گدایان در مرکز توجه قلب آبی قرار گرفته‌اند.
بر اساس اعلام سازمان ملل، در سال ۲۰۱۸ حدود ۵۰ هزار نفر از ۱۴۸ کشور جهان به‌عنوان قربانیان جنایت قاچاق انسان شناسایی شده‌اند. نیمی از قربانیان برای بهره‌کشی جنسی قاچاق شده‌اند و ۳۸ درصدشان برای کار اجباری.
زنان همچنان هدف اصلی قاچاقچیان هستند؛ زنان ۴۶ درصد و دختران ۱۹ درصد قربانیان را تشکیل می‌دهند. از هر سه قربانی شناسایی‌شده، یک نفر کودک است. سهم کودکان در میان قربانیان کشف‌شده، ۳ برابر شده است. در همین حال سهم پسران قربانی طی ۱۵ سال گذشته ۵ برابر شده است.
بر اساس اعلام رسمی دولت کانادا، بخش‌های مختلف پلیس بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ قاچاق نزدیک به ۳ هزار نفر را گزارش کرده‌اند. ۸۶ درصد حادثه قاچاق در کلان‌شهرها اتفاق افتاده و ۵۸ درصد کل قاچاق‌ها خشونت‌آمیز بوده است.
حدود ۵۷ درصد از جرایم این بخش فقط مربوط به قاچاق بوده، در حالی که ۴۳ درصد موارد، افزون بر قاچاق یک نوع خلاف دیگر را نیز در پی داشته است که بیش‌تر آنها به تجارت جنسی مربوط می‌شود. ۹۶ درصد قربانیان را زنان و دختران تشکیل می‌دهند و ۲۵ درصدشان کم‌تر از ۱۸ سال سن داشته‌اند. حدود ۲۰ درصد قربانیان بین ۲۵ تا ۳۴ ساله بوده‌اند.
در ۵۲ درصد موارد هیچ‌کس متهم نشده است. از میان کسانی که متهم به قاچاق انسان شده‌اند ۸۱ درصدشان مرد بوده‌اند. ۴۱ درصد متهمان در گروه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال و ۳۶ درصد بین ۲۵ تا ۳۴ ساله بوده‌اند.
بر اساس داده‌ها از ۱۷۹۳ نفری که بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰ توسط پلیس کانادا دستگیر شده‌اند، ۷۵ درصدشان در اقدام‌های مجرمانه دیگری نیز دست داشته‌اند. از میان ۸۳۴ پرونده جنایی بزرگسالان که طی این سال‌ها تشکیل شده، دست‌کم یک اتهام مربوط به قاچاق انسان بوده است.
در سال ۲۰۱۹ دولت کانادا یک استراتژی ملی ۵ ساله برای مبارزه با قاچاق انسان تدوین کرد که بر اساس آن برای شناسایی، حفاظت و توانمندسازی قربانیان قاچاق انسان و پاسخگوکردن مجرمان تلاش‌های گسترده‌ای صورت گرفته است.
یکی از چالش‌های اصلی هنگام پیگرد قانونی قاچاق انسان، همکاری‌نکردن قربانیان است. قربانیان ممکن است به‌علت آسیب‌پذیربودن (همانند اعتیاد، بی‌خانمانی یا مشکلات روانی) یا مشارکت اجباری در جنایت یا فشارهای روانی ناشی از آسیب، نسبت به مجریان قانون بی‌اعتماد می‌شوند. همین موضوع باعث می‌شود گاه پیش از محاکمه قاچاقچیان ناپدید شوند یا از شهادت اولیه صرف‌نظر کنند. همین مسایل باعث می‌شود بررسی تعداد قابل‌توجهی از پرونده‌های خلافکاران متوقف یا به‌کل مختومه اعلام شود.
