مازیار شیبانی‌فر
- بر اساس گزارش موسسه هیات‌مدیره کنفرانس کانادا (سازمان مستقل تحقیقات کاربردی) «گسست مهارت‌های دیجیتالی» به‌عنوان توانمندی ضروری نیروی کار کانادا که می‌رود تبدیل به یک «بحران» فراگیر شود، نیازمند سرمایه‌گذاری دولت برای تربیت نیروی کار ماهرتر با هدف ماندن در رقابت‌های جهانی است.
- بر اساس گزارش اداره آمار کانادا، حدود ۵۶ درصد از صاحبان مشاغل کانادا در سال ۲۰۲۱ اعلام کردند نیروی کار کنونی از سطح مهارتی مورد نیاز آنها برخوردار نیست.
- یک نظرسنجی نشان می‌دهد حدود ۴۰ درصد کارگران از مهارت‌های دیجیتالی مورد نیاز در محل کار برخوردارند. در مقام مقایسه در ایالات‌متحده، ۵۰ درصد کارگران طی ۵ سال آینده از چنین توانمندی بهره می‌برند.
- بر اساس شاخص گسست مهارت‌های دیجیتال در سال ۲۰۲۱، سنگاپور، امارات‌متحده عربی، فنلاند، قطر، سوئد، نروژ، لوکزامبورگ، هلند، انگلستان و مالزی از بالاترین مهارت‌های دیجیتالی در سطح کارکنان موسسه‌های مختلف برخوردارند.
- در این فهرست کانادا مقام ۲۳ را دارد. بر اساس یک نظرسنجی از هر ۵ کانادایی دست‌کم ۴ نفرشان احساس می‌کنند منابع لازم برای یادگیری مهارت‌های دیجیتالی را در اختیار ندارند. کارمندان خود را در زمینه هوش مصنوعی، کدنویسی و توسعه و فناوری مدیریت مبتدی ارزیابی کرده‌اند.
- در میان کشورهای جهان بسیاری از کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی از مهارت دیجیتالی پایینی برخوردارند. عمان در رده ۲۵، عربستان سعودی ۲۸، اردن ۴۱، هند ۵۶، کویت ۶۷، ترکیه ۷۹، مصر ۸۲، پاکستان ۹۴ و یمن در رده ۱۳۱ جای دارد؛ ایران در رده ۸۱ است.
- گسست مهارت‌های دیجیتالی توسط چندین عامل متمایز اما مرتبط با هم شکل می‌گیرد. دیجیتالی‌شدن و استفاده از فناوری های نوپدید تقاضا برای مهارت‌های دیجیتال را افزایش می‌دهد و نابرابری‌های دیجیتالی و اجتماعی بر ایجاد فرصت‌های توسعه مهارت‌های این عرصه تاثیر منفی می‌گذارد.
- کسب‌وکارها می‌توانند با به‌کارگیری رویکرد بازآموزی دایمی، از کارگران‌شان حمایت کنند. از سوی دیگر، توسعه مشارکت‌های کوتاه‌مدت میان کارفرمایان و کارگزاران بخش‌های مختلف موجب می‌شود گسست مهارتی به‌وجود آمده، رفته‌رفته از بین برود.
شرح گزارش:
بر اساس گزارش موسسه هیات‌مدیره کنفرانس کانادا (سازمان مستقل تحقیقات کاربردی) «گسست مهارت‌های دیجیتالی» به‌عنوان توانمندی ضروری نیروی کار کانادا که می‌رود تبدیل به یک «بحران» فراگیر شود، نیازمند سرمایه‌گذاری دولت برای تربیت نیروی کار ماهرتر با هدف ماندن در رقابت‌های جهانی است.
به گزارش سی‌تی‌وی نیوز، از زمان شروع همه‌گیری، کسب‌وکارهای کانادایی بیش از پیش به ابزارها و فناوری‌های دیجیتال تکیه کرده‌اند. پیش‌بینی می‌شود در ۱۰ سال آینده، ۹ فعالیت حرفه‌ای از میان هر ۱۰ شغل، نیازمند مهارت‌های دیجیتالی باشد.
بر اساس گزارش اداره آمار کانادا، حدود ۵۶ درصد از صاحبان مشاغل کانادا در سال ۲۰۲۱ اعلام کردند نیروی کار کنونی از سطح مهارتی مورد نیاز آنها برخوردار نیست.
بیش‌تر کسب‌وکارهایی که گسست‌های مهارتی را گزارش می‌کنند یا شرکت‌های بزرگ با بیش از ۱۰۰ کارمند یا موسسه‌های متوسط برخوردار از ۲۰ تا ۹۹ کارمند است. حدود ۶۰ درصد کسب‌وکارها اظهار داشته‌اند دست‌کم با یک پی‌آمد منفی ناشی از گسست مهارتی نیروی کار مواجه‌اند. بخش مسکن و خدمات غذایی، بالاترین میزان گسست را گزارش کرده‌اند.
مهارت‌های دیجیتالی مورد نیاز دوران همه‌گیری بسیار فراتر از سواد دیجیتال اولیه بود. شرکت‌ها به کارگرانی نیاز پیدا کردند که از توانمندی‌های قابل‌توجه‌تر و درک عمیق‌تری نسبت به فعالیت‌های دیجیتال پیشرفته‌تر همانند تجزیه و تحلیل داده‌ها، امنیت سایبری و فناوری ابری برخوردار باشند.
یک نظرسنجی نشان می‌دهد حدود ۴۰ درصد کارگران از مهارت‌های دیجیتالی مورد نیاز در محل کار برخوردارند. در مقام مقایسه در ایالات‌متحده، ۵۰ درصد کارگران طی ۵ سال آینده از چنین توانمندی بهره می‌برند. ۲۳ درصد کارگران معتقدند برای یادگیری مهارت‌های دیجیتالی لازم است منابع آموزشی گسترده‌تری به‌دست بیاورند.
بر اساس شاخص گسست مهارت‌های دیجیتال در سال ۲۰۲۱، سنگاپور، امارات‌متحده عربی، فنلاند، قطر، سوئد، نروژ، لوکزامبورگ، هلند، انگلستان، مالزی، سوییس، اسراییل، چین تایپه، آلمان، کره‌جنوبی، استونی، دانمارک، چین، هنگ‌کنگ و ایرلند از بالاترین مهارت‌های دیجیتالی در سطح کارکنان موسسه‌های مختلف برخوردارند.
در این فهرست کانادا مقام ۲۳ را دارد. هر چند کارفرمایان کانادایی نگران تورم و ناتوانی در پرداخت دستمزدهای بالاتر و در نتیجه از دست‌دادن استعدادهایی هستند که ممکن است برای دریافت دستمزد بیش‌تر به کشورهای دیگر از جمله ایالات‌متحده مهاجرت کنند. ایالات‌متحده در این رده‌بندی، جایگاه ۲۶ را در اختیار دارد.
بر اساس یک نظرسنجی از هر ۵ کانادایی دست‌کم ۴ نفرشان (یعنی حدود ۸۱ درصد) احساس می‌کنند منابع لازم برای یادگیری مهارت‌های دیجیتالی را در اختیار ندارند. کارمندانی که در این باره نظر داده‌اند، خود را در زمینه هوش مصنوعی، کدنویسی و توسعه و فناوری مدیریت مبتدی ارزیابی کرده‌اند.
در میان کشورهای جهان بسیاری از کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی از مهارت دیجیتالی پایینی برخوردارند. عمان در رده ۲۵، عربستان سعودی ۲۸، اردن ۴۱، هند ۵۶، کویت ۶۷، ترکیه ۷۹، مصر ۸۲، پاکستان ۹۴ و یمن در رده ۱۳۱ جای دارد؛ ایران در رده ۸۱ است.
بر اساس گزارش موسسه رَند، چشم‌انداز مهارت‌های دیجیتالی با روندهای پیچیده‌ای مشخص می‌شود که هم چالش‌ها و هم فرصت‌هایی را ارایه می‌دهد. دیجیتالی‌شدن سریع و گسترده، ماهیت کار را تغییر داده و مهارت‌های دیجیتال را به یک ویژگی ضروری برای نیروی کار مدرن تبدیل کرده است.
کارفرمایان به‌طور فعال در پی استخدام کارمندانی برخوردار از مهارت‌های دیجیتالی هستند تا بتوانند با محیط دیجیتالی‌شده سازگار شوند. با وجود تقاضا برای مهارت‌های دیجیتالی، عرضه کم است و بیش‌تر کسب‌وکارها برای یافتن استعداد برای نقش‌های دیجیتالی تلاش می‌کنند.
همراه با افزایش مهارت‌های دیجیتالی، مهارت‌های نرم برای فراهم‌آوردن سازگاری کارگران با محیط کار در حال تغییر است و به‌طور فزاینده‌ای توسط سازمان‌ها ارزش‌گذاری می‌شود. گسست مهارت‌های دیجیتال و تاثیر آن در طول دوران همه‌گیری در خط مقدم بحث‌ها قرار داشته است. در مقیاس جهانی، به‌طور فزآینده‌ای آشکار می‌شود گسست مهارت‌های دیجیتالی هزینه‌بر است.
گسست مهارت‌های دیجیتالی توسط چندین عامل متمایز اما مرتبط با هم شکل می‌گیرد. دیجیتالی‌شدن و استفاده از فناوری های نوپدید تقاضا برای مهارت‌های دیجیتال را افزایش می‌دهد و نابرابری‌های دیجیتالی و اجتماعی بر ایجاد فرصت‌های توسعه مهارت‌های این عرصه تاثیر منفی می‌گذارد.
روش‌های سنتی آموزش ممکن است با نیازهای کارفرمایان برای گسترش مهارت‌های دیجیتال هماهنگ نباشد. دوران همه‌گیری ضرورت ایجاد شرایطی را تشدید کرده است که به‌طور موثر از راهکارهای دیجیتالی برای کار و تجارت مجازی استفاده می‌کند.
پیشرفت فناوری نیازمند به‌کارگیری مهارت‌های کارگرانی است که برای سازگاری با بازارها و محیط‌های کاری جدید به طیف وسیعی از مهارت‌های جدید نیاز دارند. البته گزینه‌های بسیاری برای سازمان‌ها وجود دارد تا گسست مهارت‌های دیجیتال را برطرف کنند.
ایجاد چارچوب مشخص مهارت‌های مشترک می‌تواند برای ایجاد هماهنگی میان استعدادها با تقاضای مهارت‌های تجاری به‌کار گرفته شود. شیوه‌های استخدام مبتنی بر مهارت می‌تواند به پر کردن گسست‌های مهارت‌های دیجیتال در شرکت‌ها کمک کند.
ابتکارها در ارتقای مهارت و مهارت‌آموزی می‌تواند نقش کلیدی در ایجاد نیروی کار انعطاف‌پذیر داشته باشد. بازنگری در توزیع نیروی کار برخوردار از مهارت‌ها میان کسب‌وکارهای مختلف، می‌تواند فرصت‌هایی را برای گذر از ناهماهنگی مهارت‌ها به‌وجود بیاورد.
ابتکارعمل‌ها و برنامه‌ریزی‌های فراگیر دیجیتالی می‌تواند به توسعه مهارت‌های این بخش کمک کند. ایجاد فرصت برای به‌دست‌آوردن تجربه در عرصه صنعت می‌تواند جایگزین موثری برای خلق مهارت‌های نوین باشد.
کسب‌وکارها می‌توانند با به‌کارگیری رویکرد بازآموزی دایمی، از کارگران‌شان حمایت کنند. از سوی دیگر، توسعه مشارکت‌های کوتاه‌مدت میان کارفرمایان و کارگزاران بخش‌های مختلف موجب می‌شود گسست مهارتی به‌وجود آمده، رفته‌رفته از بین برود.
