از زمان تصمیم دولت فدرال به محدود کردن پروازهای ورودی به ۴ فرودگاه و اجبار مسافران به قرنطینه در هتل به هزینه خود، بسیاری از دانشجویان خارجی برنامه خود برای تحصیل در کانادا را عقب انداخته‌اند یا لغو کرده‌اند.
دنیس آمیوت مدیر اجرایی سازمان دانشگاه‌ها و موسسات کانادا می‌گوید هزینه ۲ هزار دلاری اقامت در هتل، نیمی از پولی است که بسیاری از دانشجویان برای نیمی از یک نیم‌سال تحصیلی خرج می‌کنند.
وی افزود: «دانشجویان نمی‌توانند از پس هزینه هتل بر بیایند. برای نمونه، اگر گروهی از دانشجویان خارجی بخواهند به نیوبرانزویک بروند، باید به تورنتو بروند و سه روز از قرنطینه دو هفته‌ای خود را در هتل بگذرانند. سپس هنگام رسیدن به نیوبرانزویک نیز باید به مدت دو هفته در قرنطینه باشند. این خیلی غیرمنطقی است و به همین دلیل بسیاری از دانشجویان ورود خود در بهار یا تابستان را به تعویق خواهند انداخت.»
آمیوت گفت جمعیت دانشجویان خارجی کانادا در سال تحصیلی ۲۰۲۰-۲۰۲۱ حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد نسبت به سال تحصیلی قبل کاهش داشته است. او در ادامه گفت این کاهش در بخش‌های مختلف کشور متفاوت بوده و شهرهای کوچک و مناطق روستایی و دورافتاده شاهد بیش‌ترین میزان کاهش حضور دانشجویان خارجی بوده‌اند.
از نظر آمیوت هدایت پروازها به ۴ فرودگاه و قرنطینه اجباری در هتل تاثیر منفی بر جمعیت دانشجویی داشته است. او از دولت خواست که دانشجویان خارجی را از اقامت سه روزه در هتل معاف کند.
عمر الغبرا وزیر حمل و نقل کانادا گفته است هر تصمیمی در خصوص تغییر قوانین مرزی بر اساس شواهد علمی خواهد بود. وی تاکید کرد: «در حال حاضر محدودیت‌های ورود به کشور در کنار قرنطینه اجباری موثرترین روش‌ها برای جلوگیری از گسترش ویروس هستند.»
حتی پیش از اعمال محدودیت‌های جدید نیز تعداد دانشجویان خارجی نسبت به سال گذشته حدود ۱۷ درصد کم‌تر شده بود. پل دیویدسون مدیر سازمان دانشگاه‌های کانادا می‌گوید: «پنج سال قبل از همه‌گیری ورود دانشجویان خارجی جدید در هر سال رشدی ۱۰ درصدی داشت و کاهش اخیر نوعی عقب‌گرد محسوب می‌شود.»
آمیوت می‌گوید دانشجوی خارجی کم‌تر به معنای سود کم‌تر است و این دانشجویان کانادایی را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. او می‌گوید: «یعنی از این پس دوره‌های کم‌تری را می‌توانیم به دانشجویان ارایه دهیم. در اینجا تنها پول مطرح نیست، برخی از دوره‌ها برای دانشجویان خارجی جذابیت بیش‌تری دارد و این موضوع به‌ویژه در مورد دوره‌های فنی مربوط به مهندسی و معدن صدق می‌کند. اکنون دیگر نمی‌توانیم این دوره‌ها را ارایه دهیم. چون ظرفیت آنها تکمیل نمی‌شود. این اتفاق در نهایت خلا در بازار کار ایجاد می‌کند. زیرا دیگر دانشجویان خارجی دارای مهارت را نخواهیم داشت و شاهد کمبود نیروی کار خواهیم بود.»
رابرت فالکونر محقق دانشگاه کلگری می‌گوید دانشجویان خارجی که به‌صورت مجازی در حال تحصیل هستند به‌تدریج علاقه خود به مهاجرت به کانادا را از دست می‌دهند. وی تاکید کرد: «آنها ممکن است پس از پایان تحصیلات خود علاقه‌ای به آمدن به کانادا نداشته باشند. زیرا در اینجا پیوندهای اجتماعی ندارند و فرصت شغلی چندانی برای آنها وجود ندارد.»
آمیوت می‌گوید موسسه‌های آموزشی در پاییز سال گذشته برنامه قرنطینه برای دانشجویان خارجی داشتند و مقام‌های فدرال و استانی نیز آن را تایید کرده بودند. او گفت: «این راه حل خوبی بود، اما با محدویت‌های جدید همه‌چیز به‌هم ریخته است.»
دیویدسون می‌گوید جمعیت کلی فراگیران خارجی، از مهدکودک تا دوره‌های دکتری، حدود ۲۲ میلیارد دلار به اقتصاد کانادا تزریق می‌کنند. او گفت: «این مبلغ نقش مهمی در رشد اقتصادی کانادا دارد و کاهش جمعیت دانشجویان خارجی پی‌آمدهای اقتصادی گسترده‌ای دارد.»
الکساندر کوهن سخنگوی وزیر مهاجرت مارکو مندیچینو گفت دولت دانشجویان خارجی را تشویق کرده است تا در دوران همه‌گیری در کانادا بمانند. او در این زمینه به تسهیل شرایط دریافت مجوز کار پس از دانش‌آموختگی اشاره کرد.
دیویدسون به کاهش محدودیت‌های مهاجرتی ایالات متحده برای دانشجویان خارجی و تسریع صدور ویزا برای این دانشجویان در انگلستان اشاره می‌کند و می‌گوید: «این یک بازار رقابتی است و انگلستان تایید ویزای دانشجویان خارجی را به حدود ۳ هفته کاهش داده که بسیار سریع‌تر از کانادا است.»
