نویسنده: عدنان کارآموز
در سال های اخیر که تحریم های اقتصادی علیه ایران به اوج خود رسیده اند و هم زمان زمزمه های جنگ بیش از هر زمان دیگری گاه گاهی به گوش میرسند، بیش از پیش عملکرد اپوزیسیون جنگ طلب و تحریم محور ایرانی مورد قضاوت جامعه ی ایرانیان قرار گرفته است.
حقیقت آن است که عملکرد این گروه از اپوزیسیون در تضاد با منافع مردم ایران و حتی ایرانیان مقیم خارج از کشور قرار دارد.
امروزه مشکلات حاصل از تحریم های حداکثری که در نتیجه ی خروج یکجانبه ی آمریکا از برجام به وجود آمده است بر کسی پوشیده نیست. مشکلاتی که اغلب قشر آسیب پذیر جامعه ایران را مجازات می‌کنند. از جمله تورم افسار گسیخته ای که هر روزه سفره ی ایرانیان را کوچکتر از قبل می‌کند و یا کمبود داروها و تجهیزات پزشکی که با وجود آنکه بر روی کاغذ معاف از تحریم هستند اما عدم توانایی در نقل و انتقالات بانکی امکان خرید را با محدودیت های جدی و موانع فراوانی مواجه کرده است، داروهایی حیاتی که اکثرا در درمان بیماری های خاص، مانند سرطان و تالاسمی، استفاده می‌شوند و کمبود این داروها جان هزاران نفر را به مخاطره انداخته است.
با توجه به مشکلات حاصل از تحریم ها بعضی از گروه ها و سازمان‌های مدافع حقوق بشر هم هر از گاهی به جامعه ی جهانی مخصوصا کشورهای اعمال کننده ی تحریم‌ها هشدارهایی داده اند که در مقابل این هشدارها جریان اپوزیسیون حامی تحریم با ظاهر شدن در رسانه های مختلف و فعالیت های تبلیغاتی سعی بر بی اثر نشان دادن نقش تحریم ها بر زندگی مردم عادی را داشته اند و یا گاهی حتی سعی کرده اند تحریم ها را خواسته ی مردم ایران جلوه دهند.
اما همانطور که دیدگاه ها و فشارهای این دسته از اپوزیسیون برای اعمال تحریم ها بدون در نظر گرفتن تبعات حاصل از تحریم ها بر مردم ایران قابل چشم پوشی نیست همانطور هم دیدگاه هایشان می‌تواند برای ایرانیان مقیم خارج از کشور دردسرساز و مشکل آفرین باشد که قابل تامل است.
در بین طیف های مختلف سیاسی کشورها، اغلب، محافظه کاران و راستگراهای افراطی پذیرای این دسته از اپوزیسیون ایرانی هستند، طیف هایی که اکثر آنها دیدگاه مثبتی نسبت به مهاجران و مهاجرت ندارند و گاه با تصویب قوانینی، سعی کرده اند، حقوق مهاجران و اقلیت ها را نادیده بگیرند.
اما حقیقت آن است که طیف های سیاسی از جمله راست گراها و محافظه کاران برای اِعمال تحریم های فلج کننده و سیاست های جنگ طلبانه نیاز به پاسخگویی به افکار عمومی و قانع کردن دیگر طیف های سیاسی را دارند. از این رو از اپوزیسیون جنگ طلب و تحریم محور برای تبلیغات خود استفاده می‌کنند و با دعوت از آنها برای سخنرانی در مجالس مختلف در جهت پیشبرد اهدافشان تلاش می‌کنند.
این تبلیغات بیشتر اوقات سبب انزوای جامعه ی ایرانی خارج از کشور می‌شود و یا گاهی ایرانیان را با رفتارهای نژاد پرستانه و متعصبانه مواجه می‌کند. به عنوان مثال، به گزارش خبرگزاری واشنگتن‌پست که در 28 فوریه 2017 منتشر شده است توجه کنید: مرد سفید پوست 51 ساله ای اهل کانزاس در یک کلوب شبانه دو مرد هندی تبار را به ظن اینکه آنها ایرانی بودند مورد هدف شلیک گلوله قرار میدهد، که یکی از آن دو مرد کشته و دیگری زخمی می‌شود. گروهی از کارشناسان در تحلیل این گزارش، اقدام این فرد را متاثر از سخنان جنجالی دونالد ترامپ و اعضای کابینه ی او در مورد ایران دانسته اند.این گزارش می‌تواند بیان گر این موضوع باشد که چگونه سخنرانی ها و تبلیغات ضد ایران می‌تواند برای ایرانیان خارج از کشور خطر آفرین باشد.
در حال حاضر باید در نظر داشت که دولت ترامپ یکی از محبوب ترین دولت های آمریکا تا به امروز برای این دسته از اپوزیسیون ایرانی بوده است و آنها بیش از هر زمانی خود را نزدیک به دولت آمریکا می‌دانند. در نتیجه انتظار می‌رفت آنها مایل باشند در جهت رفع مشکلات ایرانیان ساکن آمریکا قدمی بردارند. در صورتی که به جز کمک به پیشبرد اهداف دولت ترامپ و یا گرفتن عکس یادگاری با برخی از اعضای کابینه ی او خدمتی به جامعه ی ایرانیان آمریکا ارائه نکردند. حتی زمانی که قوانین سفت و سخت مهاجرتی ایرانیان را از دیدن بستگان و نزدیکانشان محروم کرد آنها کوچکترین عکس العملی نشان ندادند بلکه حتی بعضی از آنها توجیهات دولت آمریکا را در دفاع از محدودیت های اعمال شده بازگو کردند.
کسانی که تحریم ها را عامل خوشبختی و آزادی مردم ایران می‌دانند باید توجه کنند که در هیچ کجای تاریخ تحریم و جنگ آزادی و خوشبختی را به ملتی هدیه نکرده است. سیاسیونی که نقض حقوق بشر در جنگ یمن و کشورهای همسایه ایران را به راحتی نادیده می‌گیرند هیچگاه نمی‌توانند منافع ملت ایران را دنبال کنند. در پشت تحریم های حداکثری ایران، آرزوهای جوانان زیادی به باد رفته است و سلامتی افراد زیادی به خطر افتاده است. حتی این تحریم ها سبب نگرانی و آشفتگی ایرانیان وطن دوست خارج از کشور هم شده است و آنها را سخت نگران آینده ی زندگی نزدیکان و هموطنانشان کرده است.
Note: The views and opinions expressed are those of the author and do not necessarily reflect the position of the IC Journal or its editorial board.
