مازیار شیبانی‌فر
بسیار شایع است که “نخبگان” یا به اصطلاح “مغز”های ایرانی به خارج از کشور کوچ می‌کنند، اما به‌نظر می‌رسد بخش کوچکی از ایرانیان کانادا که در رسانه‌های رسمی و غیررسمی صدای‌شان طنین بیش‌تری دارد، آشکارا اقدام‌های‌شان به‌اصطلاح “بی‌مغز” یا به‌عبارت دیگر “بی‌محتوا” و “بی‌ارزش” است و این موضوع در واکنش به انتخابات فدرال به‌روشنی دیده می‌شود!
اشاره من در اینجا، به‌طور مستقیم متوجه گروهی کوچک – با تخمین حدود 100 تا 150 نفر – از ایرانیان کانادا است که سابقه چند دهه زندگی در کانادا را دارند، استاد دانشگاه هستند و ادعای پیشرو بودن دارند؛ این گروه از نظر فهم سیاسی خود را تراز اول و شایسته رهبری فکری جامعه می‌دانند، اما افق دیدشان بسیار محدود است و حضوری پررنگ در فضای مجازی فارسی‌زبانان دارند. در کنار اینها، افراد فرصت‌طلب دیگری هم قرار می‌گیرند که به‌مفهوم واقعی کلمه بی‌سوادند و قصدشان بیش‌تر خودنمایی است.
اگر به رسانه‌های فارسی‌زبان و صفحه‌‌های فیسبوکی جامعه ایرانیان کانادا سری بزنید، با حیرت و افسوس شاهد بگومگوها و کش‌مکش‌های مبتذل و سخیف گروهی از ایرانی‌هایی خواهید بود که کل دغدغه آنها به سطح نازلی از مسایل سیاسی مربوط می‌شود و اینکه کدام نامزد انتخابات ایرانی‌تبار یا غیرایرانی‌تبار برانداز است یا با حاکمان ایران همراهی می‌کند!؟
کمی دقیق‌تر صحبت کنیم؛ به تازگی بی‌بی‌سی فارسی گزارشی درباره انتخابات فدرال کانادا منتشر و به عوامل تاثیرگذار بر سرنوشت انتخابات اشاره کرده است. در این گزارش بر اساس نظرسنجی موسسه “آباکوس دیتا” نگرانی درباره هزینه‌های زندگی برای همه مردم کانادا مهم‌ترین مساله و بازیابی اقتصاد اولویت بعدی است. بهداشت و درمان هم که دغدغه‌ای همیشگی است.
اهمیت “اقتصاد” یا “زیستن با کیفیت” را چند هفته قبل، نظرسنجی موسسه نانوس نیز به روشنی نشان داد. بر اساس اعلام این موسسه ۲۸ درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی اعلام کرده بودند رای خود را بر اساس برنامه‌های اقتصادی حزب‌ها به صندوق می‌اندازند. محیط‌زیست با ۱۷ درصد، کسری بودجه فدرال با ۱۶ درصد، خدمات سلامت با ۱۳ درصد و همه‌گیری با ۱۰ درصد موضوع‌های مهم دیگر نزد رای‌دهندگان است.
بر اساس گزارش بی‌بی‌سی، کانادایی‌ها در چند سال اخیر شاهد افزایش قیمت کالاهای اساسی همانند مواد‌غذایی، پوشاک و حمل و نقل بوده‌اند و مسکن برای قشر متوسط و کم درآمد غیر قابل دسترس شده است. بر اساس اطلاعات اکونومیست، از سال ۲۰۱۵ هزینه مسکن در ونکوور به‌طور میانگین ۴۴ درصد و در تورنتو ۳۸ درصد افزایش یافته است؛ شهرهایی که بیش‌ترین تعداد ایرانیان مهاجر را در خود جای داده‌اند.
به گزارش گلوبال نیوز، یکی از موضوع‌های داغ در مورد مسکن، بحث استفاده از املاک مسکونی به عنوان سرمایه‌گذاری به جای محلی برای زندگی است. بر اساس برآوردهای بانک مرکزی کانادا، اوایل سال ۲۰۲۱ سرمایه‌گذاران ۲۰ درصد از خرید ملک در کشور را به خود اختصاص داده‌اند.
برخی از تحلیل‌ها نشان می‌دهد دیگر عامل موثر بر بحران مسکن کانادا، پولشویی است. پولشویی باعث می‌شود قیمت مسکن در جایی همانند آنتاریو بین ۳.۷ تا ۷.۵ درصد بالا برود. طی چند سال گذشته تعدادی از ایرانیان که متهم یا محکوم به فساد گسترده مالی هستند به کانادا فرار کرده‌اند و در بخش مسکن سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام داده‌اند، اما واکنش جامعه ایرانی به این اتفاقات چه بود؟ بسیار محدود، پراکنده و با مناقشه‌های فراوان!
چرا مدعیان رهبری فکری و سیاسی جامعه ایرانیان کانادا از نامزدهای ایرانی‌تبار نپرسیدند: چه پیشنهادی برای کاهش نرخ تورم کانادا دارید؟ تا کنون چه اقدامی برای حل مشکل نابرابری درآمد مهاجران انجام داده‌اید یا در نظر دارید انجام دهید؟ چه کاری برای به‌کارگیری متخصصان بادانش و ماهر ایرانی در شغل‌های مرتبط در کانادا انجام داده‌اید یا در برنامه‌های آینده شما گنجانده شده است؟ چه برنامه‌ای برای حل مشکل مسکن دارید؟ چه اقدامی برای رفع تبعیض روشمند(سیستماتیک) علیه مهاجران و رنگین‌پوستان انجام داده‌اید و خواهید داد؟ برای حل مشکل تغییر آب‌وهوایی در کانادا به‌ویژه در شهری همانند تورنتو چه کرده‌اید یا چه برنامه‌ای دارید؟ نظرتان درباره سیاست خارجی کانادا به‌ویژه درباره خاورمیانه و عضویت در شورای امنیت سازمان ملل متحد چیست و در این باره چه خواهید کرد؟
حقیقت این است که سیاسی‌بازی، محفل‌گرایی، خودبزرگ‌بینی، سانتی‌مانتالیسم، افراط‌گرایی، خودمحوری و ادعاهای پوچ و توخالی آنهایی که به‌گونه‌ای رسانه‌های رسمی و نیمه‌رسمی فارسی‌زبانان در جایی همانند کانادا را در اختیار دارند، جامعه مهاجران ایرانی را چنان پراکنده کرده است که حرف درست و منطقی یا گفته نمی‌شود یا با انگ و برچسب و هزار داستان دیگر بایکوت می‌شود.