چند روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی به ژورنال ایرانیان کانادا اطلاع دادند توییتر به آنها اطلاع داده تحقیقات آنها نشان داده است که کاوه شهروز قوانین مقابله با ‘آزار و اذیت’ این شبکه اجتماعی را نقض کرده است.
کاوه شهروز کارشناس اندیشکده راستگرای کانادایی به‌نام “موسسه مک‌دونالد لوریر” است. آقای شهروز با برنامه سیاست خارجی این موسسه همکاری دارد. گروه سیاست خارجی این موسسه توسط یکی از مقام‌های سابق سیاست‌گذاری خارجی دولت استیون هارپر مدیریت می‌شود.
در قوانین مبارزه با آزار و اذیت توییتر آمده است که کاربران حق مشارکت در آزار و اذیت هدفمند دیگران یا تحریک افراد دیگر به این عمل را ندارند. از نظر توییتر، آزار و اذیت، ترساندن یا ساکت کردن صدای دیگران مصادیق رفتار آزارگر هستند.
یکی از دریافت‌کنندگان اطلاعیه توییتر به ژورنال ایرانیان کانادا گفت که بارها هدف آزار و اذیت اینترنتی آقای شهروز قرار گرفته است. او معتقد است آقای شهروز به علت نظرات و فعالیت‌های او “علیه جنگ با ایران” تلاش کرده است اعتبار فعالیت‌های او و سازمان‌های همکار با او را زیر سوال ببرد.
یکی دیگر از افراد دارای تجربه مشابه و دریافت کننده اطلاعیه توییتر نیز به ژورنال ایرانیان کانادا گفت کاوه شهروز به صورت منظم افراد جامعه ایرانی-کانادایی که با او هم‌نظر نیستند را به “دروغ به وفاداری دوگانه متهم” می‌کند. او در ادامه گفت: “او روزنامه‌نگاران معتبر کانادایی و آمریکایی و محققان ایرانی‌تبار را لابی‌گران رژیم ایران می‌خواند. زیرا آنها تفکرات افراطی کاوه را ندارند و از جنگ و کارزار فشار حداکثری علیه ایران حمایت نمی‌کنند.”
افرادی که با ژورنال ایرانیان کانادا صحبت کردند از آزار و اذیت بیشتر اینترنتی واهمه داشتند و به همین علت با شرط افشا نشدن نام خود به صحبت رضایت دادند. با این حال، آنها فهرست بلندی از توییت‌های شهروز را در اختیار ژورنال قرار دادند که تاییدکننده ادعاهای آنها است.
در این توئیت‌ها، آقای شهروز فعالان حقوق بشری شناخته شده ایرانی-کانادایی و ایرانی-آمریکایی، محققان شاغل در اندیشکده‌های معتبر آمریکایی و کانادایی و خبرنگاران فعال در خبرگزاری‌های معتبر همانند نیویورک تایمز و واشنگتن پست را “لابی ایران” می‌خواند. برخی از ژورنالیست‌ها و فعالان مورد حمله قرار گرفته از طرف شهروز، خود قربانی سرکوب و سانسور دولت ایران هستند و به علت ترس از زندانی‌شدن به ایران سفر نمی‌کنند.
آزار و اذیت “زنان رنگین پوست”
این اولین مرتبه‌ای نیست که رفتار آقای شهروز در فضای مجازی خشم دیگران را برانگیخته است. در اکتبر 2020، کاوه شهروز به علت انتقاد خبرنگاران و محققان از نحوه رفتار او در فضای مجازی مجبور به کناره‌گیری از سازمان آمریکایی “مرکز اسناد حقوق بشر ایران” شد. بخشی از منابع مالی این سازمان توسط کمک های دولت آمریکا تامین میشده است.
تصمیم کناره گیری شهروز از شورای مرکز اسناد حقوق بشر ایران پس از آن انجام گرفت که ژورنالیست ایرانی-آمریکایی نگار مرتضوی مجموعه حملات اینترنتی شهروز بر علیه خود و دیگران را منتشر کرد و از مدیریت این موسسه بابت سکوت در این خصوص انتقاد کرد.
مرتضوی می‌گوید آقای شهروز با الگویی مشخص حملات مجازی و “زن‌ستیزانه علیه زنان ایرانی-آمریکایی و سایر زنان رنگین پوست را اجرا می‌کند”. توئیت‌های مرتضوی باعث شد تا چند نفر دیگر که هدف آزار و اذیت اینترنتی شهروز قرار گرفته بودند نیز علیه او صحبت کنند. اندکی پس از این واکنش‌ها، مرکز اسناد حقوق بشر ایران اعلام کرد کاوه شهروز از هیات مدیره این سازمان کنار رفته است.
نگار مرتضوی به‌صورت مرتب از جانب شهروز و افراد همفکر و نزدیک به او مورد آزار و اذیت اینترنتی قرار می‌گیرد. به‌نظر می‌رسد حملات به مرتضوی به‌علت گزارش‌های تحقیقی او از نحوه حمایت مالی وزارت امور خارجه دولت ترامپ از سازمان‌هایی بود که حملات اینترنتی علیه روزنامه‌نگاران و دانشگاهیان آمریکایی مخالف سیاست خاورمیانه ترامپ ترتیب می‌دادند.
در نتیجه گزارش‌های مرتضوی، کنگره آمریکا وزارت امور خارجه را در دوران مایک پامپئو تحت فشار قرار داد تا حمایت مالی از دست‌کم یک موسسه به‌نام E-Collaborative for Civic Education را متوقف کند. در آن زمان مریم معمارصادقی مدیریت موسسه مزبور را برعهده داشت. خانم معمارصادقی در حال حاضر همکار شهروز در موسسه مک‌دونالد لوریر است.
آزار و اذیت دانشگاهیان و محققان معتبر
تعدادی از توییت‌های شهروز که در اختیار ژورنال ایرانیان کانادا قرار گرفته علیه محققان و دانشگاهیان آمریکایی و کانادایی است. همانند سایر موارد گزارش شده، کاوه شهروز در این توییت‌ها نیز دانشگاهیان را بدون دلیل و مدرک لابی‌گرها و حامیان جمهوری اسلامی خطاب می‌کند.
شهروز در یکی از توییت‌های جدید خود تصویری از تحلیل سال 2015 پرفسور ولی نصر در خصوص نقش روسیه در سوریه گذاشته و ضمن “لابی‌گر ایران” خواندن او نوشته “در غرب، اعضای لابی ایران خود را به عنوان متخصصان امور ژئوپولیتکی معرفی می‌کنند. آنها باید مورد تمسخر قرار بگیرند و آن‌گونه که شایسته دلقک‌های طرفدار دیکتاتورها است با آنها رفتار شود. و هیچگاه نباید به نظرات آنها درباره ایران توجه کرد.”
ولی نصر یکی از اساتید برجسته دانشگاه جانز هاپکینز و نویسنده کتاب‌های متعدد در موضوع ایران، خاورمیانه و سیاست ایالات‌متحده در خاورمیانه است. او ریاست دانشکده شناخته شده مطالعات پیشرفته بین‌الملل دانشگاه جانز هاپکینز در سال‌های 2012 تا 2019 را برعهده داشته و طی سال‌های 2009 تا 2011 مشاور ارشد ریچارد هالبروک، نماینده ویژه ایالات‌متحده در امور افغانستان و پاکستان بوده است.
شهروز در توئیت‌های مشابه فهرست بلندی از محققان و دانشگاهیان سایر موسسه‌های آمریکایی و کانادایی را متهم به وفادرای دوگانه و لابی‌گری برای ایران کرده است. محققان مورد حمله شهروز همکار برخی از معتبرترین سازمان‌های آمریکایی و کانادایی همانند گروه بین‌المللی بحران، شورای آتلانتیک و دیده‌بان حقوق بشر هستند.
آزار و اذیت قربانیان جمهوری اسلامی
شهروز حتی قربانیان شناخته‌شده جمهوری اسلامی را نیز مورد حمله قرار داده است. او در توئیتی به مقاله نوشته شده در واشنگتن پست به قلم جیسون رضاییان حمله و از برچسب لابی ایران استفاده می‌کند. شهروز در ادامه این توییت نوشت: “او [رضاییان] از همان ابتدا چندان منتقد رژیم ایران نبود و به‌نظر می‌رسد مشکل سندرم استکهلم او از زمان آزادی بدتر شده است.”
جیسون رضائیان از سال 2012 ریاست دفتر واشنگتن پست در تهران را برعهده گرفت و در سال 2014 دستگیر شد و 544 روز را در زندان اوین تهران گذراند که مدتی از آن در حبس انفرادی سپری شد. رضائیان اغلب درباره نقض حقوق بشر در ایران مطلب می‌نویسد، اما هم‌زمان از سیاست دولت ترامپ در برابر ایران و خروج او از برجام انتقاد کرده است.
در اطلاعیه توییتر توضیحی راجع به اقدام این شبکه اجتماعی برای تنبیه شهروز نیامده و اشاره‌ای به این مساله نشده است که کدام یک از مطالب منتشر شده از وی ناقض قوانین بوده‌اند. حساب کاربری آقای شهروز تا زمان تهیه این گزارش فعال است.