بر اساس یافته‌های یک تحقیق جدید، تحقق هدف‌گذاری‌های توافق‌نامه پاریس می‌تواند تا سال 2050 حدود 8 میلیون شغل ایجاد کند. با این حال، برخی از اقتصادهای متکی به سوخت‌های فسیلی همانند کانادا شاهد اشتغال کمتر در بخش انرژی خواهند بود.
امضاکنندگان معاهده آب و هوایی پاریس در سال 2015 توافق کردند تولید گازهای گلخانه‌ای خود را به میزانی کاهش دهند که افزایش دمای جهان حداکثر در محدوده 2 درجه سانتی‌گراد بالاتر از دمای ثبت شده پیش از صنعتی شدن قرار بگیرد. با این حال، بسیاری از رهبران سیاسی در سطح جهان نگرانی خود نسبت به از دست رفتن مشاغل در بخش سوخت‌های فسیلی را ابراز کرده‌اند.
این تحقیق توسط گروهی از محققان اروپایی و کانادایی انجام شده و در مجله One Earth به چاپ رسیده است. دست‌اندرکاران این تحقیق، تاثیر توافق بر اشتغال در 50 کشور را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که شغل‌های از دست‌رفته در بخش سوخت‌های فسیلی بالاتر از شغل‌های ایجاد شده در بخش انرژی‌های پاک خواهد بود.
اکنون حدود 18 میلیون نفر به‌صورت مستقیم در بخش انرژی مشغول به کار هستند. حدود 70 درصد این جمعیت در صنعت سوخت‌های فسیلی، 26 درصد در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر و 4 درصد در بخش انرژی هسته‌ای فعال هستند.
در صورت استمرار وضعیت کنونی آمار افراد شاغل در بخش انرژی در سال 2050 به 21 میلیون نفر خواهد رسید. با این حال، در صورت اجرای مناسب توافق پاریس، تعداد شغل‌های ایجاد شده تا سال 2050 به حدود 26 میلیون می‌رسد.
در چنین شرایطی، 84 درصد شغل‌ها در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر و هسته‌ای خواهد بود و سهم بخش سوخت‌های فسیلی تنها 11 درصد می‌شود. درصد بالایی از این آمار اشتغال مربوط به انرژی‌های خورشیدی و بادی خواهد بود.
“جوناس امرلینگ” نویسنده تحقیق، در این باره می‌گوید: “تولید و نصب تجهیزات انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند یک سوم شغل‌های بخش انرژی را به خود اختصاص دهد.”
خاورمیانه، جنوب شرق آسیا، اندونزی و ایالات متحده بیش‌ترین ایجاد اشتغال را تجربه خواهند کرد. زیرا این مناطق پتانسیل بالایی در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر دارند و افراد زیادی در صنعت سوخت‌های فسیلی آنها کار نمی‌کنند.
در کشورهایی همانند کانادا، مکزیک، استرالیا، آفریقای جنوبی، نیجریه و آنگولا که افراد زیادی در بخش استخراج سوخت‌های فسیلی مشغول به کار هستند، کاهش شغل‌ها در این بخش را تجربه خواهند کرد.
“ساندیپ پای” یکی دیگر از نویسندگان تحقیق معتقد است این کشورها باید سیاست‌هایی هم‌آهنگ با این دوره انتقال را تدوین کنند.
وی افزود: “کارکنان بخش سوخت‌های فسیلی بنا به علت‌های تاریخی و داشتن اتحادیه‌های قوی از نفوذ سیاسی بالایی برخوردارند. بنابراین آنها سد راه اجرای تعهدهای توافق‌نامه خواهند شد. لازم است طرحی برای مقبولیت عمومی این سیاست‌ها تهیه شود.”