• افزایش درخواست انعام از سوی کسب‌وکارهای جدید و مشخص‌شدن میزان انعام توسط پایانه‌های پرداخت باعث خشم و خستگی مشتریان شده است. بسیاری از کانادایی‌ها در اوج همه‌گیری میزان انعام پرداختی به کارکنان بخش‌های ضروری همانند کارکنان رستوران‌ها و پیک‌ها را افزایش دادند تا از خطرپذیری آنها در آن شرایط قدردانی کنند.
• رخت بربستن همه‌گیری و افزایش تورم باعث شده است تا برخی مشتریان نسبت به افزایش فشارها برای دریافت انعام بیش‌تر معترض باشند. به‌نظر می‌رسد میزان انعام، تحت تاثیر تورم قرار گرفته و به ۱۸ تا ۳۰ درصد مبلغ خرید رسیده که افزون بر مالیات و افزایش قیمت غذاهای رستورانی است.
• برخی با انگیزه حمایت از کارکنان بخش مهمان‌یاری، با پرداخت این میزان انعام مشکلی ندارند، اما برخی دیگر از پرداخت انعام برای خدمات ناهم‌تراز ناراضی‌اند. به‌ویژه برای دریافت خدماتی که پیش‌تر انعامی پرداخت نمی‌شد.
• گِرِگ رُزون اهل هَلیفَکس ضمن بیان اینکه خدمات رستوران‌ها کم‌تر شده، اما هم‌زمان قیمت‌ها و انتظارات برای دریافت انعام بالا رفته است، گفت: «تمامی کسب و کارها دستگاه‌های کارت‌خوانی دارند که میزان انعام در آنها به‌صورت پیش‌فرض و بدون توجه به کیفیت خدمات مشخص شده است. هنوز سعی می‌کنم سخاوتمندانه انعام دهم، اما گاهی شرایط آزاردهنده است.»
شرح خبر:
در برگه رسید خرید شیر خشک نوزاد، درخواستی برای پرداخت انعام وجود داشت که کتیلین گرین را به‌شدت خشمگین کرده است. او می‌گوید: «برای خرید اینترنتی شیر خشک از من انعام می‌خواهند، در حالی که خریدها را با پیک برای من نمی‌آورند.»
افزایش درخواست انعام از سوی کسب‌وکارهای جدید و مشخص‌شدن میزان انعام توسط پایانه‌های پرداخت باعث خشم و خستگی مشتریان شده است. بسیاری از کانادایی‌ها در اوج همه‌گیری میزان انعام پرداختی به کارکنان بخش‌های ضروری همانند کارکنان رستوران‌ها و پیک‌ها را افزایش دادند تا از خطرپذیری آنها در آن شرایط قدردانی کنند.
رخت بربستن همه‌گیری و افزایش تورم باعث شده است تا برخی مشتریان نسبت به افزایش فشارها برای دریافت انعام بیش‌تر معترض باشند. به‌نظر می‌رسد میزان انعام، تحت تاثیر تورم قرار گرفته و به ۱۸ تا ۳۰ درصد مبلغ خرید رسیده که افزون بر مالیات و افزایش قیمت غذاهای رستورانی است.
گرین می‌گوید: «به‌نظرم درخواست ۱۵ درصد انعام زیاده‌روی است. تجربه شخصی من نشان می‌دهد نسبت به آغاز همه‌گیری، خدمات‌دهی رستوران‌ها به‌شکل چشمگیری کاهش یافته است که من علت آن را درک نمی‌کنم. این در حالی است که قیمت‌ها بالا رفته و کارگران به‌صورت پیش‌فرض انتظار دریافت ۲۵ درصد انعاک را دارند.»
برخی با انگیزه حمایت از کارکنان بخش مهمان‌یاری، با پرداخت این میزان انعام مشکلی ندارند، اما برخی دیگر از پرداخت انعام برای خدمات ناهم‌تراز ناراضی‌اند. به‌ویژه برای دریافت خدماتی که پیش‌تر انعامی پرداخت نمی‌شد.
گِرِگ رُزون اهل هَلیفَکس ضمن بیان اینکه خدمات رستوران‌ها کم‌تر شده، اما هم‌زمان قیمت‌ها و انتظارات برای دریافت انعام بالا رفته است، گفت: «تمامی کسب و کارها دستگاه‌های کارت‌خوانی دارند که میزان انعام در آنها به‌صورت پیش‌فرض و بدون توجه به کیفیت خدمات مشخص شده است. هنوز سعی می‌کنم سخاوتمندانه انعام دهم، اما گاهی شرایط آزاردهنده است.»
جودی هیون استاد بازنشسته دانشگاه و محقق مرکز کانادایی سیاست‌های جایگزین با اشاره به اینکه پرداخت دستمزد پایه عادلانه راه‌حل این مشکل است، اظهار داشت: «باید به کارگران دستمزد عادلانه پرداخت کنیم و به‌طور کامل از انعام خلاص شویم. در هَلیفَکس دستمزد عادلانه ساعتی ۱۰ دلار بیش از دستمزد پایه کنونی (۱۳ دلار و ۳۵ سنت) است. بخشی از مشکل نیز به نحوه تقسیم سلیقه‌ای انعام از سوی مدیران مربوط است و قانونی در این زمینه وجود ندارد. در بیش‌تر موارد صاحبان کسب‌وکارها نیمی از انعام را برای خود برمی‌دارند و مبلغ باقی‌مانده را میان کارکنان تقسیم می‌کنند.»
گرین می‌گوید: «هیچ شفافیتی وجود ندارد. نمی‌دانم معنی پرداخت انعام برای حمایت از کارکنان چه مفهومی دارد.» هیون معتقد است حذف انعام می‌تواند نگاه عاطفی موجود نسبت به کارکنان بخش خدمات را تغییر دهد.
هِنک ون لووِن معتقد است همه‌گیری باعث توجه بیش‌تر او به انعام‌دادن شده است و تجربه همه‌گیری و مشاهده خطرپذیری کارکنان خط مقدم باعث شد تا او هر دفعه بیش‌ترین میزان انعام را بپردازد. پرداخت انعام ربطی به کیفیت خدمات ندارد و راهی برای حمایت از جامعه و افراد کم‌درآمد است.