مستاجران بسیاری در هفته‌های گذشته در نشست مجازی شورای موجران و مستاجران شرکت کردند و از تاثیر نابودکننده همه‌گیری بر زندگی و وضعیت مالی‌شان در سال گذشته سخن گفتند. یکی از این مستاجران مادری اهل تورنتو است که از مبارزه خود برای پرداخت قبض‌ها، پس از بی‌کار شدنش می‌گوید و مستاجر دیگری از همیلتون توضیح می‌دهد که پس از بی‌کار شدن با صاحب‌خانه خود صحبت کرده است.
تکرار شدن این صحنه در چند هفته اخیر نگرانی‌هایی در میان فعالان آنتاریویی ایجاد کرده است. آنها می‌گویند دومین موج کرونا با افزایش گلایه‌های مجازی پرونده‌های شورای موجران و مستاجران همراه شده و این اتفاق به زیان مستاجران است.
کم هیل از مرکز فعالان حامی مستاجران تورنتو در این باره گفت: “به این افراد رحم نمی‌شود. آنها باید بدهی خود را تسویه کنند یا ملک را تحویل دهند. صدور دستور تخلیه املاک در شرایط کنونی مسخره است. از دست دادن خانه و تجربه بی‌عدالتی در زمان‌های معمولی آزاردهنده است، اما در شرایط کنونی بحث مرگ و زندگی است.”
صدور حکم تخلیه تا اواخر تابستان 2020 تعلیق شده بود و هم اکنون شورای موجران و مستاجران مشغول رسیدگی به پرونده‌هایی است که مربوط به پیش از همه‌گیری می‌شوند. پرونده‌های سال جاری نیز به دلیل بی‌کار شدن افراد بیشتر شده است.
بر اساس اعلام فعالان حامی مستاجران تورنتو، شورا نوامبر امسال به بیش از 7 هزار پرونده رسیدگی کرد. در 96 درصد موارد مالکان از مستاجران شکایت کرده‌اند. هم‌چنین شورا به 4597 پرونده تا پایان دسامبر رسیدگی خواهد کرد. هیل می‌گوید مجازی شدن نشست‌های رسیدگی باعث شده است مستاجران نتوانند به خوبی شرایط خود را توضیح دهند و دسترسی آنها به مشاوره حقوقی را سخت کرده است.
در حال حاضر وکلا باید در جلسات مجازی و در حضور دیگران خود را به مستاجران معرفی کنند و هر دو باید برای گفت‌وگوهای خصوصی از جلسه خارج شوند. هیل معتقد است این جلسه‌های معارفه همواره به خوبی پیش نمی‌روند و در برخی موارد وکلا به دلیل مشکل دریافت صدا به سختی گفت‌وگو را پیش می‌برند.
با تصویب لایحه 184 نگرانی دیگری نیز اضافه شده است. بر اساس این لایحه، مالکان می‌توانند بدون حاضر شدن در برابر شورا، پیشنهادهایی برای نحوه پرداخت بدهی به مستاجران بدهند و برخی از مستاجران در حال امضای توافق‌های پرداخت بدهی هستند که حقوق‌شان در آنها رعایت نشده است.
دولت آنتاریو هنوز لایحه تصویب شده مجلس برای تعلیق صدور حکم تخلیه را عملیاتی نکرده است. سوز موریسون نماینده عضو حزب نیودموکرات مجلس استانی و پیشنهاددهنده لایحه می‌گوید که نشست‌های مجازی مناسب افراد دارای مشکلاتی از قبیل ضعف بینایی یا ضعف در سرعت اینترنت نیست و تاکید می‌کند: “من نگران نقض حقوق بشر در این جلسه‌ها هستم.”
سم نیفیاناتان یکی از فعالان بخش حقوق مستاجران اظهار داشت: “نشست‌های مجازی همانند شمشیری دو لبه هستند. زیرا افراد می‌توانند در حمایت از همسایگان‌شان وارد جلسه شوند. بحران همه‌گیری مشکلات کهنه مستاجران شهر را نمایان کرده و به آنها انگیزه داده است تا در سطح وسیع دست به سازمان‌دهی برنند. هم اکنون مستاجران از خود مقاومت نشان می‌دهند.”
برایان دورتی به عنوان یکی از سازمان‌دهندگان این مقاومت اظهار داشت: “تعلیق صدور حکم تخلیه کافی نیست. ما می‌دانستیم توقف صدور حکم تخلیه تنها باعث تورم صدور این احکام در میانه همه‌گیری می‌شود.”
مدت زیادی است اجاره‌بها در بزرگ‌ترین شهر آنتاریو غیرقابل تحمل شده است و همه‌گیری کبریتی در این انبار باروت انداخت. دورتی تاکید می‌کند: “مالکان و دولت باید تحت فشار قرار بگیرند تا بحرانی که مستاجران طبقه کارگر را تحت تاثیر قرار داده است را به نوعی حل کنند.”