ساتیندر گِرِوال با کارفرمای استثمارگرش در رستوران “چَت هات” به توافق رسید. چَت هات به گِرِوال پیشنهاد داد در برابر صدور نامه‌ای برای آسان‌ترشدن فرآیند دریافت اقامت، با دستمزد روزی 60 دلار – که بسیار کمتر از دستمزد پایه در آنتاریو است – برای او کار کند.
گِرِوال نیز با این امید از ژوئن تا دسامبر 2020 به عنوان پیشخدمت، آشپز، نظافت‌چی و صندوق‌دار در چَت هات کار کرد، اما در نهایت نه‌تنها نامه‌ای دریافت نکرد بلکه بیش از 18 هزار دلار از کارفرمای خود طلبکار شد.
پس از این اتفاق، او نوامبر 2021 علیه کارفرمای خود شکایت کرد و در نهایت چَت هات توافق کرد 16 هزار و 495 دلار و 29 سنت به او پرداخت کند. گِرِوال می‌گوید به‌خاطر این توافق خوشحال است. زیرا برای به‌دست آوردن این پول به‌سختی کار کرده است.
او قصد دارد در کانادا بماند و امیدوار است بتواند در نهایت اقامت دایم دریافت کند. گِرِوال ابتدا به‌عنوان دانشجو وارد کانادا شد و اکنون با دریافت مجوز کار در کشور مانده است.
گِرِوال بدون کمک “شبکه حمایتی نوجوان” به موفقیت نمی‌رسید. این شبکه به دانشجویان و کارگران خارجی کمک می‌کند و اعضای آن و گِرِوال در رستوران چتَ هات تجمع کردند و با خبرنگاران به گفت‌وگو پرداختند.
“پارمبیر گیل” از اعضای این شبکه حمایتی گفت هزاران نفر دیگر همانند گِرِوال در وضعیت مشابهی قرار دارند و موفقیت این پرونده نشان می‌دهد همبستگی دانشجویان خارجی و کارگران جوان مهاجر بهترین سد در برابر استثمار است. کارگران باید ساعت کاری و میزان دستمزد خود را ثبت کنند تا در صورت نیاز بتوانند از آن به عنوان مدرک استفاده کنند.