فرافکنی و بی‌اخلاقی در اردوگاه «کارزار تغییر و بازسازی»

Add a heading

مازیار شیبانی‌فر

به تازگی ایمیلی از سوی امیر خدیر برای اعضای کنگره ایرانیان کانادا ارسال شده است که دستپاچگی و گنگی در آن موج می‌زند. در حالی که روشن است وی در سوءاستفاده از فهرست اعضای کنگره به رفتار خلاف اخلاق و قانون خود به طور کامل آگاهی دارد، اما به جای پذیرش گناه و عذرخواهی، در وهله نخست فرافکنی (فرار از مسئولیت و مقصر جلوه دادن دیگران) می‌کند و در وهله بعد می‌گوید فقط او نیست که اشتباه کرده است، سایر افراد هم اشتباه می‌کنند!

در بخشی از ایمیل امیر خدیر آمده است: «رقابت مدنی دموکراتیک محدود به پذیرش ایده دموکراسی نیست بلکه رویگردی به کثرت پذیری در گفتار و رفتار و احساسات ملموس ما است .سعی ما اینست گفتار و رفتار و احساسات ملموس ما همیشه روی این الگو باشد. طرفداران کارزار کوشش میکنند در این امر دقت و احتیاط کنند. ما عاری از اشتباه نیستیم. اما کوشش جدی میکنیم دچار تندروی و عصبانیت های مردود نبردهای انتخاباتی نشویم…»

اگر اتفاق‌هایی که از ابتدای تشکیل «کارزار تغییر و بازسازی» تا امروز افتاده است را دنبال کنید که مهم‌ترین آن تحمل نشدن اندیشه متفاوت سوشیانت زنگنه‌پور بود، این موضوع به طور کامل مشخص است که بی‌برنامگی، تلاش برای رسیدن به هدف از هر راهی و جذب دیگران با بدگویی و تخریب شخصیت اعضای گروه رقیب، بیش از هر فعالیت دیگری در این گروه خودنمایی می‌کند.

امیر خدیر در حالی درباره جلوگیری از تندروی صحبت می‌کند که برخی از دستاندرکاران کارزار با اعضای کنگره ایرانیان کانادا (از جمله نگارنده) تماس گرفتند و به جای تاکید بر جنبه‌های مثبت مدیریتی و شخصیتی اعضای کارزار، اقدام به تخریب شخصیت و بدگویی اعضای پویش کردند، این اقدام آنها نشان‌دهنده نوعی بی‌اخلاقی در سیاست‌های اصلی اعضای کارزار است.

افزون بر این، در ماه‌های اخیر ما شاهد استفاده گسترده از تخریب و تهمت و دروغ علیه رقیبان بودیم. با این هدف که آنها را از گردونه رقابت خارج کنند و خود پیروز این میدان باشند. موضوع آزاردهنده این است که اعضای کارزار استانداردی دوگانه دارند. به این خاطر که خود را پایبند هیچ اصلی نمی‌دانند، اما مرتب سعی در تطهیر خود و سیاه‌نمایی شخصیت رقیبان دارند. این دو رویی آشکار و آزاردهنده است.

حقیقت این است، افرادی که بی‌اخلاقی و فرافکنی را به عنوان راهی مناسب برای دستیابی به قدرت تلقی می‌کنند و حاضر به تحمل هیچ صدای مخالف یا متفاوتی نیستند، در آینده چه‌گونه می‌خواهند نماینده واقعی همه اعضای کنگره ایرانیان کانادا باشند. اعضایی که برخی از آنها با نوع نگاه و عملکرد اعضای گروه «کارزار تغییر و بازسازی» موافق نیستند.