گزارش دانشگاه بریتیش کلمبیا و موسسه آنگوس رید نشان می‌دهد 58 درصد از دانش‌آموزان با قلدری و بایکوت دیگر همکلاسی‌های‌شان به‌خاطر مسایل نژادی یا قومی مواجه شده‌اند و 14 درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی خودشان در معرض چنین رفتارهایی قرار گرفته‌اند.
دانش‌آموزانی که در گروه اقلیت قرار دارند 3 برابر و دانش‌آموزان برآمده از بومیان کانادا 2 برابر بیش از دانش‌آموزان سفیدپوست در معرض قلدری نژادی قرار می‌گیرند.
افزون بر این حقیقت تلخ، میزان آگاهی دانش‌آموزان نسبت به رویدادها و سیاست‌های نژادپرستانه مهم در تاریخ کانادا بسیار اندک است. “هنری یو” استاد تاریخ دانشگاه بریتیش کلمبیا این یافته‌ها را غافلگیرکننده خواند.
در این تحقیق از 827 کانادایی 12 تا 17 ساله درباره تجربه قلدری و بایکوت و آگاهی‌های آموزش داده شده در مدرسه راجع به نژادپرستی در کشور پرسیده شد. حدود 25 درصد دانش‌آموزان گفتند مدرسه آموزش‌های زیادی در این موضوع به آنها می‌دهد، اما 21 درصد گفتند مدرسه آموزشی در این زمینه ارایه نکرده است.
برده‌داری، اسارت ژاپنی-کانادایی‌ها در دوران جنگ جهانی دوم، مالیات بر ورود چینی‌ها به کانادا و کشتار مسافران هندی کشتی کوماگاتا مارو از جمله حوادثی هستند که دانش‌آموزان اطلاعی درباره آن ندارند.
یو در خصوص اطلاعات اندک دانش‌آموزان گفت: “دانش‌آموزان امروز، تصمیم‌سازان آینده کشورند و ناآگاهی در این باره آینده ما را شکل خواهد داد.” البته برخی از نتایج این تحقیق امیدوارکننده بود. بر اساس اعلام استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا حدود 43 درصد دانش‌آموزان اطلاعات زیادی درباره پیمان‌های بسته‌شده با بومیان و مدرسه‌های شبانه‌روزی دارند.
نتیجه این تحقیق در مناطق مختلف متفاوت بوده است. در مدرسه‌هایی که تنوع جمعیتی گسترده‌تر است، آگاهی دانش‌آموزان بیشتر و به همان نسبت آزارهای نژادی هم افزون‌تر است. در مجموع، دانش‌آموزان شهرهایی که در دشت‌های کانادا قرار دارند و ساکنان بریتیش کلمبیا و آنتاریو از دانش بیش‌تری در زمینه جامعه چند فرهنگی کانادا برخوردارند.