بریتانی هادوک در نخستین روز از رقابت‌های جهانی اسکی نوردیک با اعصابی به‌هم ریخته و تصوری محو از مدال طلا از خواب بیدار شد. در هتل، در اتاقش را زدند و ناگهان همه‌چیز تغییر کرد. سازمان‌دهندگان رقابت‌ها نیمه شب تصمیم به لغو مسابقه‌ها گرفته بودند و تیم کانادا به دلیل افزایش خطر ابتلا به کرونا باید به سرعت به کانادا بازمی‌گشت.
به گزارش ژورنال ایرانیان کانادا، هادوک در این باره گفته است: “فکر می‌کردم شوخی می‌کنند. من خیلی هیجان داشتم و از میزان آمادگی خودم مطمئن بودم. ما تمام فصل را تمرین می‌کنیم تا در آن روز خاص در مارچ آماده مسابقه باشیم. نمی‌توانستم باور کنم همه چیز به این شکل پایان می‌یابد.” هادوک دارنده مدال برنز پارا المپیک 2018 کره جنوبی در رشته ورزش دوگانه است.
در پرواز بازگشت، هادوک ناامید به خودش قول داد که روزنه امید در میانه همه‌گیری را پیدا کند. یک‌سال پیش از این اتفاق، او تحصیلات خود در رشته مددکاری اجتماعی در دانشگاه رجینا را به اتمام رسانده بود و به‌جای فعالیت در رشته مورد علاقه‌اش تصمیم گرفت زندگی‌اش را وقف شرکت در رقابت‌های ورزشی نکند. این اتفاق باعث شد که او روزمه خود را دوباره بازبینی کند و به دنبال شغل مددکاری برود.
این روزها هادوک زمان خود را میان تمرین اسکی و کار در کانون شبه خانواده نوجوانان تقسیم کرده است. برخی از نوجوانان حاضر در این مرکز در حال مبارزه با اعتیاد هستند، برخی دیگر با قانون به مشکل خورده‌اند و عده‌ای دیگر در ناامنی مالی به‌سر می‌برند. او می‌گوید: “می‌دانستم مددکاری شغل دشواری است. در این کار شما افراد را در وضعیت موجودشان می‌بیند و باید شرایط آنها را درک کنید. من دوست دارم که از سختی‌های زندگی افراد آگاه شوم و به آنها در غلبه بر مشکلات کمک کنم.”
هادوک 27 ساله مبارزه کردن را به‌خوبی درک می‌کند. او یادآور شد: “من هنگام تولد یک دست داشتم و همیشه می‌دانستم که جزو گروه اقلیت هستم. می‌دانم که برخی گروه‌ها در اجتماع سرکوب می‌شوند. فکر می‌کنم معلولیت من باعث می‌شود مددکار اجتماعی بهتری بشوم.”
هادوک در سن 18 سالگی با ورزش دوگانه آشنا شد. او در آن زمان، به‌صورت اتفاقی با کول بورژون دارنده 10 مدال طلای پارا المپیک آشنا شد. او در یک فروشگاه تایر کار می‌کرد و بورژون در گفت‌وگویی با هادوک، او را تشویق کرد که اسکی در صحرا را امتحان کند.
رابین مک‌کیور سرمربی تیم اسکی نوردیک معلولان کانادا می‌گوید که باید از کول به خاطر کشف هادوک سپاسگزار باشیم و تاکید می‌کند: “تمرکز ما بر مسابقه‌های 2022 پکن است و امیدوارم بریتانی بتواند موفقیت در مسابقه‌های کره جنوبی را تکرار کند یا چند مدال دیگر به دست بیاورد. تیم بسیار خوبی با او کار می‌کنند و او به سن ایده‌آل برای یک اسکی‌باز و ورزش‌کار ورزش‌های استقامتی رسیده است.”
هادوک همانند سایر ورزش‌کاران حرفه‌ای ورزش‌های زمستانی، نمی‌داند که چه زمانی دوباره مسابقه خواهد داد، اما امیدوار است که المپیک پکن برگزار شود. او تاکید می‌کند: “به راحتی می‌توانیم انرژی زیادی صرف این کنیم که چه خواهد شد. سعی من این است که انرژی خودم را صرف چیزی کنم که در اختیار من است.” به همین دلیل او مشغول تمرین است که در سال 2020 در بهترین وضعیت جسمانی باشد و سعی می‌کند که به گروهی از نوجوانان کمک کند که راه خود در میان توفان‌های زندگی شخصی‌شان را پیدا کنند.
هادوک می‌گوید: “حفظ تعادل بسیار مهم است. سر کار رفتن تغییر ذهنی به‌وجود می‌آورد. این کار باعث می‌شود متوجه شوم که یک روز بد برای فردی دیگر هزار برابر بدتر از یک روز بد من در ورزش اسکی است.”
عکس: Canadian Paralympic Committee