ایان مک‌گراث کارمندی است که به رییسان خود گفته است در صورتی که مجبور شود به محل کارش برگردد، استعفا خواهد داد. فقط او این مشکل را ندارد، کارمندانی که طی ۲ سال گذشته دور کاری کرده‌اند، با چنین مشکلی مواجهند. در این میان برخی شرکت‌ها از پس دادن دفتر کار گران‌قیمت‌شان در مرکز شهرها خوشحالند و برخی دیگر مدل ترکیبی حضور در محل کار و دورکاری را برگزیده‌اند. متخصصان معتقدند انعطاف‌پذیری و اقدام‌های تدریجی، کلید بازگشت موفقیت‌آمیز طرح‌های بازگشت به محل کار است. برخی شرکت‌ها نیز به ارایه مشوق برای بازگرداندن کارمندان به محل کار روی آورده‌اند. البته برخی کارشناسان معتقدند چگونگی اجرای برنامه بازگشت به محل کار حق کارفرما است. زیرا کارمندان هنگام بستن قرارداد، به حضور در محل کار متعهد شده‌اند. البته برخی کارمندان همچون مک‌گراث می‌دانند با توجه به رقابت کسب و کارها برای جذب نیروی کار ماهر، دست بالا را دارند.
بیش‌تر بخوانید:
ایان مک‌گراث به‌روشنی به رییسان خود گفته است در صورتی که مجبور شود به محل کارش برگردد، استعفا خواهد داد. او کارمند یک شرکت فناورانه در منطقه هالیفاکس است و دورکاری باعث شده بهره‌وری کاری او به‌اندازه‌ای بالا برود که اکنون یه یکی از بهترین کارمندان شرکت تبدیل شده است. مک‌گراث تاکید کرده است: «زندگی و کارم متعادل‌تر شده‌اند و سالم‌تر، شادتر و بهره‌ورتر هستم.»
کسب و کارها با گذشت ۲ سال از شروع همه‌گیری، برنامه‌هایی برای فراخواندن کارمندان به محل کار تدوین کرده‌اند. از سوی دیگر، برخی شرکت‌ها دفتر کار گران‌قیمت‌شان در مرکز شهرها را تخلیه کرده‌اند و از کارمندان خود خواسته‌اند برای همیشه دورکاری کنند.
تعدادی دیگری از شرکت‌ها نیز مدل ترکیبی را در پیش گرفته‌اند. این شرکت‌ها تعداد روز مشخصی را برای حضور در دفتر کار تعیین کرده‌اند و انتخاب روز و ساعت حضور در محل کار را به کارمندان واگذار کرده‌اند.
بیش از ۲ سال است کارمندان در لباس راحتی از منزل دورکاری می‌کنند و زمان بیش‌تری برای بودن در کنار خانواده، ورزش یا مطالعه آزاد دارند که این موضوع باعث شده است در زمینه بازگشت به محل کار تمایلی نداشته باشند.
کاترین کانلی استاد مدیریت و منابع انسانی دانشگاه مک‌مستر می‌گوید: «برخی کارفرمایان خواهان بازگشت به وضعیت سابق هستند. این خواسته آنها با واقعیت هماهنگ نیست. تجربه همه‌گیری‌های گذشته نشان می‌دهد رفتارهای تثبیت‌شده به‌سادگی تغییر نمی‌کند.»
وی ضمن بیان اینکه همه کارمندان به‌طور یکسان از بازگشت به دفتر کار تاثیر نمی‌پذیرند و عوامل مختلفی همانند شرایط دورکاری، شخصیت فرد و فرهنگ محیط کار در این موضوع تاثیرگذار است، اظهار داشت: «شرایط کارمندانی که دفتر کار بزرگ با درهای بسته و پارکینگ اختصاصی دارند با شرایط آنهایی که باید در محیطی اشتراکی فعالیت کنند، متفاوت است.»
متخصصان معتقدند انعطاف‌پذیری و اقدام‌های تدریجی، کلید بازگشت موفقیت‌آمیز طرح‌های بازگشت به محل کار است. چنان‌چه کارمندان احساس کننده در این زمینه مجبورند، از خود مقاومت نشان خواهند داد.
پائولا آلن، معاون ارشد تحقیقات و رفاه موسسه لایف ورکس می‌گوید: «دو سال زمان باعث نهادیه‌شدن عادت‌ها می‌شود؛ مردم تغییر را دوست ندارند.» برخی از کارفرمایان که در گذشته فضاهایی همانند باشگاه ورزشی و محل خواب برای کارمندان فراهم می‌کردند به ارایه مشوق برای بازگرداندن کارمندان به محل کار روی آورده‌اند.
“سرویس ناو کانادا” یکی از این شرکت‌ها است که ارایه غذای رایگان و ایجاد رویدادهای تیم‌سازی در دفتر کار را پیش‌بینی کرده است. مارک لوکویر مدیر شرکت می‌گوید: «می‌خواهیم به تفکری بازگردیم که به ارتباط انسانی بها می‌دهد و شرایطی مناسب برای بازگشت به دفتر کار فراهم کنیم. شرکت برنامه‌ای برای بازگرداندن اجباری کارمندان به دفتر ندارد و می‌کوشیم به آنها حق انتخاب بدهیم.»
تمایل به بازگرداندن کارمندان به محل کار به‌واسطه ارایه مشوق‌هایی همانند غذای رایگان مزیتی بزرگ برای استارت‌آپ‌هایی همانند هانگرهاب بوده است که در زمینه ارسال غذا از رستوران‌های محلی به دفتر کار فعالند. ساری اَبدو، هم‌بنیانگذار و مدیر اجرایی این شرکت می‌گوید: «شاهد استفاده از سیاست چماق و هویج برای بازگرداندن کارمندان به محل کار هستیم و غذای رایگان به منزله هویج است.»
هرمی آبراهام وکیل مسایل شغلی ضمن بیان اینکه مشوق‌هایی همانند غذای رایگان مناسب است، اما شرکت‌ها این حق را دارند که کارمندان را به محل کار فرابخوانند، گفت: «چگونگی اجرای برنامه بازگشت به محل کار حق کارفرما است. افراد احساس می‌کنند حق ادامه دورکاری دارند، اما آنها چنین حقی ندارند.»
بسیاری از کارمندان از زمان طولانی رفت و آمد به محل کار، هزینه‌های پارکینگ و هزینه‌های سرسام‌آور ناهار گله‌مندند. با این حال، آبراهام می‌گوید این مسایل به کارفرما ارتباطی ندارد و کارمندان هنگام استخدام‌شدن شرایط کاری را پذیرفته‌اند. از نظر آبراهام بهترین سیاست برای بازگشت به محل کار در شرایط رقابتی کنونی تدریجی‌کردن آن است.
مک‌گراث با اشاره به اینکه از نرخ پایین بیکاری و رقابت کسب و کارها برای جذب نیروی کار آگاه است، اظهار داشت: «می‌دانم می‌توانم از شغلم استعفا دهم و در جای دیگری با حقوق بالاتر استخدام شوم.»