تلاش شرکت‌های کانادایی برای جابه‌جایی سریع داروهای بیماران سرطانی

elderly patient with health problems and doctor in 8PTEUVG

Old patient with illness and technician during MRI in hospital laboratory. Senior woman with female doctor in clinic for medical exam. People and disease prevention with magnetic resonance imaging

شرکت‌های دارویی و باربری کانادایی برای تحویل سریع رادیوداروهای بیماران مبتلا به سرطانی در تلاشند. این داروها باید در بازه‌های زمانی خاصی ارسال شوند. کاهش مسافرت‌های همگانی در دوران همه‌گیری، گزینه‌های نقل و انتقال را کاهش داده‌ و باعث تاخیر در ارسال بارها شدهاست.

نیمی از بارهای هوایی، به وسیله هواپیماهای مسافربری جابه‌جا می‌شوند، اما لغوشدن پروازها در دوران همه‌گیری باعث شده است شرکت‌ها به دنبال راه‌های جایگزین برای جابه‌جایی داروهای فسادپذیر بروند که همین موضوع هزینه حمل و نقل بار را افزایش داده است.

پیش از همه‌گیری، راکتور هسته‌ای مک‌مستر آنتاریو می‌توانست ایزوتوپ ید-125 را ظرف چند روز به تمام نقاط کانادا ارسال کند، اما از ابتدای بهار 2020 ارسال این رادیودارو تا 10 روز به تاخیر افتاده است.

این مشکل در کانادا بیش از کشورهای دیگر همانند ایالات متحده قابل لمس است. زیرا کانادا از بازار داخلی محدود برخوردار است و محدودیت‌های سفرهای بین‌المللی نیز، مجموع سفرها را تا 90 درصد کاهش داده است. متخصصان سرطان و کالج‌های رادیولوژی آمریکایی اعلام کرده‌اند که مشکلی در زمینه ارسال رادیوایزوتوپ‌ها ندارند.

ایزوتوپ‌های دارویی زود فاسد می‌شوند. برای نمونه، ید-125 بیست درصد خاصیت رادیواکتیو خود را طی 10 روز از دست می‌دهد و نیمه عمر هولمیوم-166 تنها 27 ساعت است. هولمیوم-166 ماده خام مورد استفاده در درمان سرطان کبد در اروپا است. یان سیگر مدیر یک شرکت پزشکی در هلند می‌گوید: “زمان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.”

شرکت‌های هواپیمایی نیز به استفاده از هواپیماهای کوچک‌تر روی آورده‌اند و این موضوع موجب آسیب‌دیدن برخی از کالاها می‌شود. مایک استوپی مدیر یک شرکت حمل بار هوایی در تورنتو می‌گوید: “کالاها همواره به دلیل ظرفیت محدود هواپیماها آسیب می‌بینند.”

کاهش ارزش هواپیماها و افزایش تجارت الکترونیک نیز باعث افزایش تبدیل هواپیماهای مسافری به باری شده است. هواپیماهای باری ظرفیت بالاتری دارند، اما تعداد پروازهای آنها کمتر است. این موضوع می‌تواند برای انتقال‌دهندگان بارهای حساس به زمان، مشکل‌ساز باشد.

روی بِکیک اظهار داشت برای ارسال محموله به استرالیا به پروازهای مسافری وابسته است، اما تاخیرها باعث شده نتواند تعدادی از سفارش‌ها را ارسال کند. وی تاکید کرد: “داروهای برخی از بیماران استرالیایی تنها 90 ساعت قابل استفاده است.”

شرکت‌های هوایی به منظور جبران زیان ناشی از کاهش سفارش ارسال بار و وجود گزینه‌های کم‌تر برای ارسال، قیمت‌ها را افزایش داده‌اند. گابریل فریتاس مدیر اجرایی شرکت ایزوسولوشنز متخصص تامین و توزیع داروهای هسته‌ای می‌گوید مجبور شده‌اند هزینه ارسال بار را 20 تا 30 درصد افزایش دهند. او پیش از همه‌گیری می‌توانست داروهای مشتریان خود را با هزینه کم‌تری ارسال کند، اما اکنون باید داروها را با هر گزینه و قیمت موجود ارسال کند.