با مهاجرت مردم از شهرهای بزرگ استان بریتیش کلمبیا به شهرهای کوچک ارزش املاک در این مناطق در حال افزایش است و بر روی این شهرها فشار می‌آورد. این مهاجرت از شهر ونکوور و مناطق اطراف آن، استان‌ها پریری، آلبرتا، اونتاریو و کبک به سمت شهرهای کوچک استان بریتیش کلمبیا در حال شکل‌گیری است. فعالان در حوزه املاک منطقه اوکاناگان به شما خواهند گفت که قیمت‌ها در تابستان در حال افزایش بودند و خریداران، املاک مرغوب شهرهایی همچون ورنون، پیچ‌لند، پنتیکتون، ناراماتا و سامرلند را خریداری کرده‌اند.
جزیره ونکوور نیز شاهد بازار مسکن فعالی بوده است. بر اساس اعلام انجمن املاک کانادا، قیمت معین املاک مسکونی در بریتیش کلمبیا نسبت به ماه جولای سال گذشته 12 و نیم درصد افزایش داشته است.
در یکی از آخرین هفته‌های تابستان در سامرلند، که جمعیتی در حدود 11هزار نفر را در خود جای داده است، یک گروه تولید فیلم، مرکز شهر را تبدیل به یکی از مناطق نیومکزیکو در هنگام سال نو میلادی کردند. ساخت این فیلم به اقتصاد محلی کمک کرده است و ساکنان شهر لذت‌های زندگی در شهرهای کوچک به خصوص در زمان همه‌گیری را کشف کرده‌اند. در این منطقه تاکنون تنها یک مورد ابتلا به کرونا گزارش شده است و قیمت املاک در مقایسه با ونکوور پایین است.
یک کارخانه کنسروسازی قدیمی مشرف به دریاچه، به یک ساختمان‌ساز فروخته شده است و او قصد دارد که در این محل بیست و چهار واحد آپارتمان تفریحی بسازد. طرح اولیه ارایه شده به شورا در سال گذشته شامل یک استخر آب‌شور با منظره ابدی برای هر واحد بود که این موضوع نشان‌دهنده هدف‌گیری ثروتمندان از سوی سازندگان است.
افزایش مالیات‌های دریافتی برای ساخت چنین پروژه‌هایی یک امتیاز است، اما سکونت‌گاه‌های لوکس برای ثروتمندان هزینه‌های دیگری را نیز در بر دارد. در اثر این اتفاق دست سایر مشتریان بالقوه از بازار خرید کوتاه می‌شود و تقاضا برای اجاره افزایش پیدا می‌کند.
تونی بوت شهردار سامرلند می‌گوید که این شهر در گذشته محلی برای زندگی پس از بازنشستگی بود، ولی اکنون ترکیب جمعیتی متعادل شده است. کلاس‌های مهدکودک افزایش چشمگیری داشته‌اند و جوان‌های بسیار بیشتری در خیابان‌ها دیده می‌شوند. بنا به گفته شهردار، تقاضا برای ساخت املاک اجاره‌ای بالا رفته است.
آنها در سال 2017 مشاوری را استخدام کردند تا گزارشی درباره مسکن با قیمت مناسب فراهم کند و متوجه شدند که آنها در این زمینه دچار مشکل هستند. با توجه به اینکه کمتر از یک درصد خانه‌های شهر خالی هستند، شهرداری فراخوانی برای ساخت املاک اجاره‌ای صادر کرد. نتیجه این فراخوان ساخت یک پروژه 88 واحدی اجاره‌ای در مرکز شهر و روبه‌روی یکی از پارک‌های بزرگ شهر بود. در نزدیک این ساختمان‌ها یک ایستگاه اتوبوس قرار دارد که مسافران را به شهرهای نزدیک پنتیکتون و کلونا می‌برد.
این پروژه در محل زمین‌های متعلق به شهرداری ساخته شده است. آپارتمان‌های ساخته شده یک، دو و سه اتاق خوابه هستند و تعدادی واحد تجاری نیز در طبقه همکف ساخته شده‌اند. خانم بوت می‌گوید: «ما در اینجا تمامی انواع محل‌های سکونت مقرون به صرفه را داریم (پناهگاه، منزل موقتی، منازل طبقه متوسط) با این حال آپارتمان‌های ساخته شده مطابق قیمت بازار هستند و اجاره آنها کمی پایین‌تر از قیمت بازار است. اجاره یک آپارتمان یک اتاق خوابه از 1300 دلار شروع می‌شود. تقاضا بسیار زیاد است و فکر می‌کنیم که همین الان هم به یک مجموعه ساختمانی دیگر همانند اینجا نیاز داریم.
یکی از ساختمان سازها در شهر کلونا به نام رندی شیر به ما می‌گوید که به سرعت به یک پیشنهاد برای ساخت یک پروژه واحدهای اجاره‌ای در شهر پنتیکتون، با جمعیت 34 هزار نفری پاسخ مثبت داده است. بر اساس تخمین او نرخ اجاره در این شهر 15 درصد از ونکوور پایین‌تر است و به همین علت او به سرعت به پیشنهاد خرید یک قطعه زمین در محلی مناسب در شهر پنتیکتون پاسخ مثبت داده است.
او برنامه‌ریزی کرده است که در این محل 75 واحد آپارتمانی برای افراد بین 25 تا 34 سال و افراد بالای 55 سال بسازد. این دو گروه سنی افرادی هستند که معمولا خانه اجاره می‌کنند. دلیل آنها برای پذیرش چنین پروژه‌هایی مشابه سایر همکاران‌شان است، ایجاد یک مدل کسب و کار ایمن در برابر رکود.
آقای شیر در ادامه افزود: «از پنج سال گذشته تصمیم گرفتیم که به جای ساخت و فروش، بر ساخت و نگهداری املاک هم تمرکز کنیم. بنابراین سود حاصل از فعالیت‌های‌مان را در ساخت واحدهای اجاره‌ای سرمایه‌گذاری کردیم تا ثبات بیشتری به شرکت بدهیم و تحت تاثیر فراز و فرودهای بازار مسکن قرار نگیریم.»
آنها آپارتمان‌های اجاره‌ای خود را مجهز به مواردی همانند محل شستشوی سگ (حیوانات خانگی)، محل تعمیر و نگهداری دوچرخه، اینترنت پر سرعت، ماشین لباسشویی و محل نگهداری بسته‌های پستی کرده‌اند. آقای شیر می‌گوید که مستاجران حاضر هستند 100 تا 200 دلار بیشتر برای چنین امکاناتی پرداخت کنند. افراد دورکار و افرادی که به دنبال آپارتمان‌های کوچک‌تر هستند، این واحدها را اجاره می‌کنند.
این مستاجران معمولا اهل ونکوور، تورنتو و مونترال هستند و آقای شیر تا به حال این تعداد افراد اهل مونترال را در این منطقه ندیده است. او می‌گوید: «آنها می‌دانند که هر جایی می‌توانند زندگی کنند و فکر می‌کنم که این اتفاق در اثر بروز همه‌گیری تسریع شده است. هم اکنون بسیاری دورکار هستند و از خانه خود کار می‌کنند و کسب و کارها هم راحت‌تر راضی به این شیوه می‌شوند. کسب و کارها مجبور به پذیرش این شرایط شده‌اند و بهره وری هم به میزانی که آنها فکر می‌کردند، کاهش پیدا نکرده است.
سرمایه‌گذاران هم تمایل به اجاره دادن املاک خود پیدا کرده‌اند. در کلونا، آقای شیر پروژه متوقف شده ساخت یک مجتمع آپارتمانی 33 طبقه و 257 واحدی را از سر گرفته است. تنها دلیل این اتفاق فرار افراد از مناطق شهری نیست و وجود فرصت‌های شغلی و افزایش جمعیت دانشجویان نیز از دلایل دیگر این رشد محسوب می‌شود.
شرکت آقای شیر توافق مشارکت با دانشگاه بریتیش کلمبیا امضا کرده و در مالکیت یک زمین با پردیس دانشگاه بریتیش کلمبیا در کلونا شریک شده است. دانشگاه خوابگاه‌های دانشجویی خواهد ساخت و شرکت آقای شیر دفاتر و آپارتمان‌های اجاره‌ای احداث خواهد کرد.
یکی دیگر از سازندگان کلونا به نام رنه مریفیلد گفته افزایش جمعیت دانشجویی به قطع در رشد بازار املاک اجاره‌ای در اوکاناگان، ورنون و پنتیکتون نقش داشته، اما شرکت او در حال حاضر بازار املاک اجاره‌ای برای افراد با سن بالاتر را هدف گرفته است. خانم مریفیلد متوجه شده است که افراد مسن در حال جابه‌جایی از مناطق با اجاره‌بهای بالا به شهرها و جوامع کوچک‌تر هستند و شرکت او در حال پاسخ به این نیاز بازار است.
خانم مریفیلد می‌گوید که تحقیقات ما نشان می‌دهد که افراد مسن به علت فوت همسران‌شان در حال نقل مکان از مزارع و جوامع روستایی هستند و بیشتر این افراد حقوق بازنشستگی ندارند. او می‌گوید که به این دلیل نیاز عمده‌ای در بازار شکل گرفته که باید به آن پاسخ داده شود. یکی از خصوصیات جذاب زندگی در شهرهای کوچک برای سالمندان در دوران همه‌گیری امید به زندگی بهتر است. هم اکنون بسیاری از افراد بالای هشتاد سال در وضعیت سلامتی مناسب به‌سر می‌برند و علاقمند هستند که مستقل زندگی کنند.منبع: www.theglobeandmail.com