مازیار شیبانیفر
رقابت دو گروه “پویش همبستگی و صلح” و “کارزار تغییر و بازسازی” برای دستیابی به کرسیهای هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا، روزهای پایانی خود را سپری میکند. در روزهای آینده، گروهی موفق به جلب نظر رایدهندگان خواهد شد که برنامه دقیقتر، کاربردیتر و قابل قبولتری ارایه کند. در این زمینه به نظر میرسد “پویش همبستگی و صلح” توانسته است با توجه بر جزییات، برنامه منسجمتری ارایه کند و در راه ایجاد همگرایی بیشتر ایرانیان کانادا گام بردارد.
در گروه “پویش همبستگی و صلح” 9 نامزد (کاندیدا) در حال فعالیت هستند که بیشترشان از نسل جوان جامعه ایرانی-کانادایی هستند. این افراد با وجود جوان بودن، تجربه فعالیت در کنگره و سازمان های دیگر غیر انتفاعی و خیریه را دارند و همین موضوع میتواند چراغ راه آنها برای ادامه فعالیت در سالهای آینده باشد. برتری دیگری که این گروه نسبت به “کارزار تغییر و بازسازی” دارند، برقراری ارتباط بیشتر با نسل جوان ایرانیان کانادا و فهم بهتر از مسایل و مشکلات آنها است.
آنهایی که قصد جستجوی اندیشهورز دارند
برای شروع بحث نگاهی بیندازیم به نامی که این گروه برای خود برگزیده است. “پویش” بر اساس فرهنگ لغت معین به مفهوم حرکت و فعالیت پیگیر در جستجوی چیزی است. البته در برخی دیگر از منابع پویش به معنای پوییدن نیز آمده است. پوییدن به مفهوم حرکتی آرام و با اندیشه و در نظر گرفتن همه جوانب است.
با این توضیح به نظر میرسد این گروه قصد دارد حرکتی آرام (و نه توفانی) به سوی اهداف خود داشته باشد که اساس آن را ایجاد همبستگی میان جامعه گسسته ایرانیان کانادا تشکیل میدهد. هر چند از حرف تا عمل فاصله بسیار است، اما اگر گروهی که برای دستیابی به هیئت مدیره تلاش میکند، سنگ بنای فعالیت خود را بر تلاش برای ایجاد دوستی استوار کند و سعی در خطکشی ارتباط انسانی بر اساس اندیشههای سیاسی و دو قطبی کردن جامعه نداشته باشد، میتوان امیدوار بود که در ادامه راه نیز در دستیابی به اهداف خود میتواند موفق شود.
حقیقت این است که وقتی برخی آدمها با افزایش سن، خود را صاحب تجربه و دانش میدانند، دچار نوعی برتریخواهی در برابر دیگران به ویژه نسل جوان میشوند و گاهی به دنبال تسلط بر رفتار و افکار دیگران هستند. در حالی که افزایش سن باید خردمندی و خویشتنداری به همراه بیاورد و افراد باتجربه باور داشته باشند که همهچیز را همگان دانند و همگان هنوز از شکم مادر نزادهاند!
تمرکز بر مسایل اجتماعی
“پویش همبستگی و صلح” اولویت و تمرکز فعالیتهای خود را بر افزایش همبستگی بین ایرانیان ساکن کانادا، ایجاد پیوندهای پویاترِ اجتماعی و حرفهای، فراهمکردن هرچه بیشتر زمینههای مشارکت ایرانیان در امور اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کانادا، تلاش برای برقراری روابط دیپلماتیک بین ایران و کانادا، ادامه کوشش برای رفع تحریمها، گسترش صلح و دوستی، رفع هرگونه تبعیض علیه ایرانیان و دفاع از حقوق جامعه ایرانیان کانادا معرفی کرده است.
هر چند دستیابی به برخی از این هدفها از جمله برداشته شدن تحریمها یا برطرف کردن تبعیض علیه مهاجران یا برقراری رابطه دیپلماتیک میان ایران و کانادا کاری نیست که به تنهایی از عهده یک موسسه مردمنهاد و غیردولتی بر بیاید، اما تلاش برای اطلاعرسانی در این زمینه و در صورت نیاز حمایت معنوی از حقوق مهاجران ایرانی کاری بسیار شایسته است که میتواند بدون در نظر گرفتن گرایش سیاسی افراد در نهایت به همگرایی بیشتر ایرانیها بینجامد.
همچنین تلاش برای مشارکت ایرانیان در امور اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کانادا مهمترین تاثیری که بر جامعه ایرانیان کانادا میگذارد، افزایش ارتباطها و پیوندهای میان مهاجران و جامعه میزبان است. موضوعی که در صورت حمایت همهجانبه اعضای جامعه ایرانی میتواند تبدیل به یکی از نقاط قوت این جامعه شود.
توجه ویژه به موضوع سلامت و حل برخی مشکلات
ایران یکی از کشورهایی است که جزو کانونهای اصلی ویروس کرونا در جهان محسوب میشود و هر روز خبرهای آزاردهندهای از افزایش تعداد مبتلایان و فوتیها منتشر میشود. این موضوع بدون تردید تمام ایرانیها در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. زیرا بخشی از اعضای خانواده و هموطنان خود را در خطر و آزار میبینند.
ایرانیان کانادا و آمریکا از مدتی قبل با ایجاد دادنامه مجازی(پتیشن) از دولت کانادا خواستهاند واکسن کرونای بیش از نیاز این کشور را به ایران بفرستد. اندکی بعد سوده قاسمی رییس کنونی هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا از این اقدام مستقل پزشکان ایرانی حمایت کرد و از وزیران بهداشت و توسعه بینالمللی دولت فدرال خواست تا در این زمینه همکاری کنند. حال “پویش همبستگی و صلح” نیز دسترسی عادلانه به واکسن کرونا برای ایران را جزو اولویتهای برنامه خود قرار داده است تا به این ترتیب بر همبستگی ایرانیان در خارج و داخل ایران مهر تایید بزند.
موضوع دیگری که این پویش به عنوان یکی از هدفهای اصلی خود مورد توجه قرار داده است، پیگیری و تلاش در جهت رفع مشکلات دانشجویان بینالمللی ایرانی در کانادا است. در حال حاضر کانادا سومین مقصد دانشجویان بینالمللی در جهان محسوب میشود. اکنون بیش از 642 هزار دانشجوی بینالمللی در کانادا تحصیل میکنند که سهم ایرانیها حدود 7 درصد این میزان یعنی بیش از 14 هزار دانشجو است.
بدون تردید این گروه از مهاجران ایرانی در شرایط خاصی قرار دارند و نیازمند حمایتهای مادی و معنوی هستند تا بتوانند تحصیلات خود را با کمترین مشکل به پایان برسانند. البته با وجود همهگیری، شرایط برای ایرانیها دشوارتر هم شده است. به هر حال اینکه یک نهاد مردمی با استفاده از اطلاعرسانی و حتی گفتوگو با سیاستمداران کانادایی بتواند در درک بهتر موقعیت این گروه از ایرانیان گام بردارد، بسیار قابل تقدیر و توجه است.
توجه به جزییات و شفافیت در ارایه برنامه
یکی از ویژگیهای مثبت “پویش همبستگی و صلح” داشتن سواد رسانهای و اعلام تمامی جزییات برنامههایشان به صورت دقیق و شفاف است. این موضوع موجب میشود که هم رایدهندگان به طور مشخص بتوانند افکار و برنامههای آنها را ارزیابی کنند و هم اینکه در آینده بتوانند مطالبهگری بهتری هم داشته باشند. اشاره مبهم به برنامهها، کلیگویی، اعلام نکردن جزییات و بحثهای سیاسی بیپایان که اکنون در نشستهای مجازی “کارزار تغییر و بازسازی” بازتاب یافته است، شناخت آنها از سوی رایدهندگان را دشوار و مطالبهگری در آینده را به شدت محدود میکند.
این پویش در بخش اجتماعی قصد دارد به برگزاری میزگردهای اجتماعی به منظور تشویق به گفتوگو و تبادلنظر سازنده در جامعه ایرانیان کانادا اقدام کند. بدون تردید یکی از مشکلات دیرین ایرانیها مشورتنکردن و بهرهنگرفتن از خرد جمعی است که در طول تاریخ آسیبهای زیادی به جامعه ایرانی زده است.
همچنین پراکندگی در اقدام نهادهای مختلف ایرانی در کانادا به ویژه در بخش فرهنگ و هنر موجب شده است که برآیند کلی این اقدامها موثر نباشد و هر کس تنها به اندازه دانش یا توان خود اقدامی را انجام دهد. گنجاندن برقراری پیوند بین نهادهای فرهنگی و هنریِ ایرانیان کانادا، بهمنظور پاسداشت و گسترش مولفههای فرهنگ ایرانی در دل جامعه بزرگ کانادا میتواند در هویت بخشی جامعه ایرانی بسیار موثر باشد.
طی سالهای گذشته جامعه ایرانی به دلیل برخوردار نبودن از خدمات کنسولی در ایران و کانادا آسیبهای مادی و معنوی زیادی دیده است. همچنین فعالیت برخی از رسانههای فارسیزبان و فعالان سیاسی خارج از ایران موجب شده است تا آتش تحریم و جنگ شعلهورتر شود. تلاش برای تغییر این شرایط با ایجاد همدلی و همبستگی ایرانیان کانادا، میتواند شرایط را برای همه ایرانیها دلپذیرتر کند.
تلاش برای تحت تعقیب قرار گرفتن اختلاسگران ایرانی فراری به کانادا، حمایت از رسیدگی به امور حقوقی بازماندگان قربانیان فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی و برقراری ارتباط موثر با سیاستمداران و قانونگذاران کانادایی به منظور دفاع از حقوق ایرانیان را هر چند اعضای “پویش همبستگی و صلح” در فهرست فعالیتهای حقوقی خود قرار دادهاند را اگر بخشی از فعالیتهای سیاسی آنها به حساب بیاوریم، اقدامی خلاف ماموریتهای کنگره ایرانیان کانادا نیست. زیرا تا زمانی که یک اقدام سیاسی منجر به افزایش چند دستگی و کشمکشهای سیاسی نشود، اقدامی قابل قبول محسوب میشود.
توجه به موضوع فراگیری و ساز و کار پاسخگویی
یکی از اقدامهای شایسته اعضای “پویش همبستگی و صلح” ایجاد پل ارتباطی با اعضا است؛ این موضوع اهمیت کلیدی دارد. تا زمانی که جامعه ایرانیان کانادا به مفهوم واقعی کلمه درگیر مسایل اجتماعی و نهادهایی همانند کنگره نشوند، نمیتوان از دستاندرکاران و گردانندگان آن انتظار تغییر داشت.
گسترش ارتباط با اعضای کنگره در استانهای مختلف کانادا با ایجاد شاخههای استانی، فراهمآوردن سازوکاری دقیق و مردمسالارانه بهمنظور ایجاد مشارکت حداکثری ایرانیان، تبادل نظر و بازتاب نظر جمعی با نظرسنجیهای حرفهای و مداوم، گزارشدهیِ دورهای از فعالیتهای کنگره توسط اعضای هیئتمدیره، ایجاد یا تقویت ابزارهای اطلاعرسانی موثرتر به زبانهای فارسی، انگلیسی و فرانسوی و استفاده گستردهتر از رسانههای گروهی میتواند به اعضا کمک کند تا به درستی بر فعالیت کنگره و هیئتمدیره آن نظارت داشته باشند و از هر گونه انحراف جلوگیری کنند.
تمرکز بر موضوع خدماترسانی به عنوان وظیفه اصلی
خدمترسانی وظیفه اصلی و مهم کنگره ایرانیان کانادا است. این خدماتدهی میتواند جنبههای بسیار گستردهای داشته باشد که البته “پویش همبستگی و صلح” با تشکیل و پشتیبانی از شبکههای سودمند ارتباطی و اطلاعرسانی، سادهسازیِ دسترسی اعضای کنگره به تخصصهای گوناگون جامعه ایرانیان کانادا، امکانسنجی ایجاد سامانهای برای معرفی کسبوکارهای ایرانی و کاریابی برای ایرانیان، همکاری با سازمانهای مدنیِ جوامع مهاجر برای رایزنی با دولتهای شهری و استانی و فدرال در زمینه تامین نیازهای ضروری مهاجران در دوران کرونا، معرفی نهادهای خیریه ایرانی- کانادایی و حمایت از آنها و آگاهیرسانی و تلاش برای استفاده هرچه بیشترِ ایرانیان از حمایتهای دولت کانادا، سعی دارد در این زمینه نیز گام بردارد.
بالا بردن انتظارها و افزایش سطح مسئولیت
همانطور که در بالاتر نیز اشاره شد از حرف تا عمل فاصله بسیار است. بهویژه وقتی گروهی اعلام میکنند که تا چه اندازه هدفمند و با برنامه پا به میدان گذاشتهاند، بدون تردید انتظارها افزایش پیدا میکنند و سطح توقع اعضا بالا میرود. به همان نسبت نیز مسئولیت این افراد به شدت سنگینتر میشود. بنابراین با همه آنچه گفته شد و با تاکید بر اهمیت برخورداری از برنامهای مشخص، شفاف، کاربردی، امکانپذیر و قابل پیگیری، باید منتظر ماند و دید در صورتی که اعضای “پویش همبستگی و صلح” برنده این انتخابات باشند تا چه اندازه در دستیابی به اهداف و برنامههایشان موفق عمل خواهند کرد.