دکتر قزوینیان، مدیر اجرایی مرکز خاورمیانه در دانشگاه پنسیلوانیا است در یک مقاله‌ای که به تازگی در نیویورک‌تایمز منتشر شده است به پیامدهای درگذشت سیدابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران به ویژه در زمینه انرژی هسته‌ای، پرداخته است.
در ادامه برخی از مهمترین مواردی که در این مقاله به آنها اشاره شده، پرداخته شده است: تا کنون تا آنجایی که اطلاع داریم، بنا به دلایلی ایران علیرغم داشتن منابع و قابلیت‌ها، تصمیمی برای ساخت سلاح هسته‌ای نداشته است؛ اما مرگ رئیسی فرصتی را برای تندروهای کشور ایجاد کرد که نسبت به ایده هسته‌ای شدن حساسیت کمتری دارند.
حتی قبل از مرگ رئیسی، نشانه هایی وجود داشت که ممکن است موضع ایران در حال تغییر باشد. کمال خرازی، مشاور رهبر ایران در 9 می گفته بود که «ما تصمیمی برای ساخت بمب هسته‌ای نداریم، اما اگر موجودیت ایران تهدید شود، چاره‌ای جز تغییر دکترین نظامی ما وجود نخواهد داشت.»
در ماه آوریل نیز یک قانونگذار ارشد ایرانی و یک فرمانده نظامی سابق هشدار داده بود که ایران می‌تواند اورانیوم را تا آستانه خلوص 90 درصدی مورد نیاز برای یک بمب غنی‌سازی کند. وی به نقل از آیت‌الله علی خامنه‌ای گفته بود که رژیم ایران «به تهدیدها در همان سطح پاسخ خواهد داد» و به این معنا است که حملات اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران باعث بازنگری در موضع هسته‌ای ایران می‌شود.
رابطه ایران با فناوری هسته ای همیشه مبهم بوده است؛ چه در دوران محمدرضا پهلوی طرفدار غرب در دهه‌های 1960 و 1970 و چه در دوران جمهوری اسلامی ضد آمریکایی از سال 1979، ایران همچنان قدرت‌های خارجی را در مورد اهداف هسته‌ای خود نگران کرده است. در عین حال، دولت انقلابی ایران تمایلی به تسلیم شدن در برابر خواسته‌های غرب و از سوی دیگر برچیدن برنامه آنها نداشته است.
