مازیار شیبانی‌فر
تعدادی از ایرانیان هنر دوست ساکن کانادا در واکنش به هشتگ جهانی “من هم” (Me too) دادنامه‌ای (پتیشنی) به راه انداخته‌اند و به وسیله آن از مدیران جشنواره تیرگان تورنتو خواسته‌اند تا نسبت به هنرمندانی که به آنها اتهام تعرض جنسی به زنان وارد شده است، واکنش مناسبی نشان دهند.
به گزارش ژورنال ایرانیان کانادا، در بخش‌هایی از این پتیشن آنلاین که به دو زبان انگلیسی و فارسی در وب‌سایت Change.org منتشر شده است و تاکنون بیش از 800 نفر آن را امضا کرده‌اند، آمده است:
“در روزها و هفته‌های گذشته، در شبکه‌های فارسی زبان شاهد روایت‌های متعددی از زنانی بودیم که در مورد تجربه تلخ‌شان از آزارهای جنسی نوشتند… در این میان، افرادی از اهالی فرهنگ و هنر… هم مورد اتهام تعرض جنسی قرار گرفتند.”
این پتیشن که به نام “جمعی از هنرمندان، کنشگران، دانشگاهیان و اعضای جامعه ایرانیان کانادا” از هیات مدیره فستیوال تیرگان درخواست کرده که از همکاری با افرادی که مورد اتهام های متعدد تعرض جنسی قرار گرفته اند خودداری کنند.
در بخش دیگری از این دادنامه آمده است:
“متاسفانه درگذشته مهرداد آریان‌نژاد، از اعضای هیات مدیره و مدیر اجرایی فستیوال تیرگان، نه تنها قدمی در جهت محکوم کردن خشونت، آزار و تجاوز جنسی برنداشته، بلکه همواره از آزارگران حمایت کرده است… “
برای مطالعه متن کامل پتیشن اینجا را کلیک کنید.
در این کمپین به نام تعدادی از هنرمندان و یک فعال رسانه‌ای اشاره شده است که به طور مستقیم با جشنواره تیرگان و مدیر اجرایی این جشنواره همکاری دارند. تا این لحظه و با وجود گذشت بیش از دو هفته از انتشار این درخواست مهرداد آریان‌نژاد به عنوان مدیر اجرایی تیرگان و یا هیات مدیره این مجموعه واکنشی به این دادنامه نشان نداده اند.
ژورنال ایرانیان کانادا پیش از نگارش این مطلب، طی ایمیلی که برای بخش روابط عمومی جشنواره تیرگان ارسال کرد، از آنها خواست تا امکان ارتباط با یکی از دستاندکاران جشنواره را فراهم بیاورند تا نظر رسمی برگزارکنندگان تیرگان نسبت به مسایلی که مطرح شده است در این گزارش گنجانده شود اما تا زمان انتشار این گزارش هیچ پاسخی از سوی برگزارکنندگان این جشنواره به این رسانه ارسال نشده است.
جشنواره تیرگان افزون بر حامیان مالی (اسپانسرها) از کمک های دولتی برای تهیه بودجه و برگزاری جشنواره های فرهنگی استفاده میکند. طبق آخرین گزارش مالی منتشر شده سال گذشته مجموعه تیرگان 517 هزار دلار کمک دولتی دریافت کرده است. همچنین برای برگزاری این جشنواره هر سال بیش از 100 نفر داوطلب (افرادی که بابت فعالیت‌شان حقوق دریافت نمی‌کنند) به مهمانان برنامه خدمات ارایه کرده‌اند.
بنابراین هر چند هیئت مدیره و دستاندرکاران برگزاری این جشنواره برای برپایی آن زحمت زیادی می‌کشند و به جهت حقوقی این مراسم به آنها تعلق دارد، اما در حقیقت مالیات‌دهندگان، حامیان مالی و داوطلبانی که رایگان خدمت‌رسانی می‌کنند، صاحبان اصلی این جشنواره هستند. در بخشی از دادنامه تنظیم شده نیز به این نکته اشاره شده است:
“ما معتقدیم که فستیوال تیرگان متعلق به تک تک ماست و متعلق به همه افرادی‌ست که در این سال‌ها بدون هیچ پرداخت مالی با تیرگان همکاری داوطلبانه کرده‌اند، همه هنرمندانی که در آن شرکت کرده‌اند، و همه افرادی که با حضور خود از این فستیوال حمایت مالی و معنوی کرده‌اند تا تیرگان هر دوره پررونق‌تر باشد.”
لازم به یادآوری است، نخستین بار در سال 2005 بود که زنی به نام تارانا برک که فعال اجتماعی و حقوق شهروندی در آلابامای آمریکا بود و در یک سازمان خیریه جوانان کار می‌کرد در شبکه اجتماعی Myspace از عنوان Me too استفاده کرد. وی با راه‌اندازی این عنوان در شبکه اجتماعی مورد نظر، قصد داشت در زمینه توانمندسازی زنان از طریق همدلی فعالیت کند. مخاطبان هدف وی نیز زنان سیاه‌پوستی بودند که در مناطق محروم و فقیر به شیوه‌های مختلف گرفتار آزار جنسی شده بودند.
این عنوان، بار دیگر در اکتبر 2017 از سوی کاربران شبکه‌های مجازی در آمریکا مورد استفاده و توجه قرار گرفت و تبدیل به یک جنبش جهانی مبارزه علیه آزار جنسی زنان در کشورهای مختلف جهان شد. شروع این هشتگ جهانی مربوط می‌شد به اتهام‌هایی که متوجه یکی از تهیه‌کنندگان مشهور هالیوود به نام هاروی واین‌استاین شد. الیسا میلانو که خود از قربانیان آزار جنسی بود، زنان سراسر جهان را تشویق کرد تا به هشتگ “من هم” بپیوندند و به این ترتیب مسیر مبارزه تارانا برک را گسترش داد. قصد میلانو این بود که زنان علیه آزار و تبعیض روشمند و پنهان در سراسر جهان افشاگری کنند.
از زمانی که هشتگ “من هم” از سوی فارسی‌زبانان مورد توجه قرار گرفته است، یکی از نهادهای ایرانی-کانادایی که با زنان آسیب‌دیده هم‌صدا شده، کنگره ایرانیان کانادا است که طی انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد:
“در هفته‌های اخیر ایرانیان زیادی از جمله ایرانیان کانادا در شبکه‌های مجازی تجربیات تلخ خود را از تجاوز، تعرض‌های جنسی، فیزیکی و کلامی با دیگر هموطنان در میان گذاشتند. کنگره ایرانیان کانادا ضمن باورمندی به قربانیان خشونت و تبعیض‌های جنسی و حمایت از شجاعت آنان در بازگو کردن تجربیات‌شان از ایرانیان کانادا و فعالان اجتماعی و به‌ویژه متولیان فرهنگی و چهره‌های ادبی و هنری جامعه ایرانیان کانادا می‌خواهد که تبعیض، تعرض و خشونت جنسی را قویا محکوم و از قربانیان آن نیز حمایت کنند.”