تورنتو در حال بررسی طرحی برای مبارزه با بی‌خانمانی در دوران همه‌گیری است. در پیشنویس گزارشی که توسط سازمان حمایت و اسکان یونایتد وی تهیه شده است، مدیران شهری چندین راهبرد بالقوه برای اسکان بی‌خانمان‌ها پیشنهاد کردهاند.
به گزارش ژورنال ایرانیان کانادا، یکی از ایده‌های اولیه مطرح شده در این طرح مربوط به اجاره و خرید ساختمان‌های قدیمی و فضاهای اداری و تبدیل آن به سکونت‌گاه‌های دایمی است. پیشنهادهای دیگری شامل تبدیل گرمخانه‌های موجود به سکونت‌گاه‌های دایمی، ساخت سریع خانه با استفاده از قطعات پیش ساخته و ایجاد شبکه قوی‌تر کاهش آسیب و مراکز ترک اعتیاد میشود.
هزینه‌های مربوط به اجرای چنین طرحی در گزارش ذکر نشده است، اما نماینده تورنتو ادم وان (Adam Vaughan) میگوید که این طرح سالانه چند صد میلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت. وان طرفدار هزینهکرد دولت برای ساخت مسکن است و اعتراف میکند که هزینه‌های این طرح شهروندان نگران در خصوص افزایش مالیات‌ها را ناراحت خواهد کرد؛ اما او اضافه میکند نتایج این طرح در بلند مدت باعث کاهش چشمگیر هزینه‌های مربوط به حل مشکلات ناشی از بی‌خانمانی میشود و بهبود کلی جامعه را در بر دارد.
وان در این خصوص میگوید: یک فرد بیخانمان همسایه بدون خانه شما است. هنگامی که او را اسکان میدهید تبدیل به همسایه هم میشوید و هیچکدام از ما به این شکل در خصوص همسایه‌مان صحبت نمیکنیم.
کیتی کرو (Katie Crowe) مددکار اجتماعی است که بیش از دو دهه تجریه کار با بی‌خانمان‌های تورنتو را دارد. او در خصوص این طرح میگوید: در طرح اولیه به پیچیدگی‌های مربوط به اجرای چنین تغییر بزرگی اشاره نشده است. افزون بر این، تعطیلی گرمخانه‌ها بدون پیشنهاد جایگزین، برای آنها مبهم است و جزییات انتقال از شیوه کنونی به شیوه جدید نیازمند بازگویی است.
خانم کرو اضافه کرد که حمایت‌نکردن از ایجاد تغییرات کوچک در گرمخانه‌های موجود، مانند حذف تختهای چند طبقه و پایان دادن به شرایط زندگی اشتراکی موجب میشود که این گزارش در بررسی‌های بیشتر تایید نشود. از نظر او، این طرح دارای اهدافی خیرخواهانه است، اما هم‌زمان قصد دارد همه را راضی نگه دارد.
نگرانی‌های بهداشتی ایجاد شده از سوی بی‌خانمان‌ها در اوج دوران همه‌گیری موجب شد که راهبرد اصلی گزارش به بوته آزمایش سپرده شود و مقامات تصمیم گرفتند که املاکی را برای اسکان این دسته از افراد اجاره کنند. از میان این املاک اجاره‌ای، سه ملک واقع شده در محله‌هایی که افراد بالاتر از متوسط در آن ساکن هستند، کشمکش‌های بیشتری ایجاد کردهاند و اعتراض برخی از ساکنان این محله با وجود تخلیه دو ساختمان از سه ساختمان اجاره شده، هنوز ادامه دارد.
یکی از افراد بیخانمان سابق ساکن یکی از این سه ساختمان به نام راب دادز میگوید که نگرانی‌های ساکنان این منطقه را درک میکند. او اضافه میکند که این نگرانی فقط به آنها مربوط نمیشود و افراد بیخانمان هم از بودن در این ساختمان‌های اجاره‌ای احساس امنیت نمی‌کنند. دادز در حال حاضر در یکی از خانه‌های ارزان‌قیمت نزدیک مرکز شهر زندگی میکند و میگوید که مشکل از آنجا ناشی میشود که افراد بیخانمان بدون توجه به نیازهای فردی‌شان در یک جا اسکان داده میشوند.
دادز میگوید: «حضور در این مکانها تجربه بدی است. افرادی زیادی از مشکلات مربوط به سلامت روان، اعتیاد و پرخاشگری در رنجند. یک شخص خاص مقصر نیست، اما وقتی همه در کنار هم قرار می‌گیرند شرایط به این شکل میشود.»
کرو و وان میگویند که راهبرد موفق برای مبارزه با بی‌خانمانی گسترش مسکن ارزان قیمت در سراسر شهر به جای متمرکز کردن بی‌خانمان‌ها در چند ساختمان است. آنها مشکل پیش آمده در محله یاد شده را به عنوان نمونه می‌آورند و یادآور میشوند که شورای شهر نتوانسته است واکنش متقابل ایجاد شده در اثر انتقال سریع چند صد بیخانمان به آن محله را پیش‌بینی کند.
شورای شهر اعلام کرده است که نسخه نهایی گزارش خود را ۲۲ سپتامبر امسال به کمیته برنامه‌ریزی و مسکن تقدیم خواهد کرد.
منبع: گلوبال نیوزPhoto by: Passersby walk right by a dozen homeless people, on Yonge, 2017 08 11 -k
