مقاله آمادئوس ناربات، موسسه صلح و دیپلماسی
ترجمه: الهام اسلامی
دولت ترامپ با گسترش تحریم های خود علیه دولت ونزوئلا تا سطح عملا ممنوعیت هرگونه تجارت با این کشور، انزوای اقتصادی ونزوئلا را تسریع کرده است. این اقدام، ونزوئلا را در زمره ی سایر کشورهای تحریم شده مانند کره ی شمالی، ایران، سوریه و کوبا قرار می دهد که با محدودیت های مشابه در امور مالی خود مواجه هستند.
در حالی که تحریم های پیشین، صنعت نفت ونزوئلا و افراد خاصی در رژیم مادورو را مورد هدف قرار می داد، تحریم های اخیر بسیار فراتر از این است. اقدام اخیر “کلیه اموال و منافع مربوط به اموال دولت ونزوئلا که در ایالات متحده قرار دارد، یا پس از این به ایالات متحده آورده می شود، و یا در مالکیت یا در کنترل هر شخصی در ایالات متحده باشد یا در آینده قرار گیرد” را تحت تاثیر قرار می دهد، و شرایطی را ایجاد می کند که دارایی ها “مسدود شده و غیرقابل انتقال، پرداخت، صدور، برداشت یا هرگونه اقدام دیگری می شود”.
کریستیا فریلند وزیر امور خارجه ی کانادا، در یک کنفرانس مطبوعاتی با دامنیک راب وزیر امور خارجه انگلیس، اظهار کرد که کانادا در حال بررسی این اقدام ایالات متحده می باشد اما وی حاضر نشد تعهدی برای پیروی از این اقدام آمریکا بدهد. فریلند همچنین افزود که به اعتقاد کانادا کوبا می تواند نقش میانجی را در این بحران داشته باشد. اما الیوت آبرامز، نماینده ی ویژه ی آمریکا در ونزوئلا، نسبت به چنین تلاش های دیپلماتیکی ابراز بدبینی کرد. اما سابقه آبرامز نشان میدهد که دیپلماسی صلح آمیز، هرگز دغدغه ی وی نبوده است. سابقه ی سیاست خارجی آبرامز، نئوکانی که در دولت ریگان و جورج بوش نیز خدمت می کرد، شامل ستایش دیکتاتور و جنایتکار گواتمالا ریوس مونت، گمراه کردن کنگره آمریکا در ماجرای ایران- کنترا، و تایید کودتای ناموفق بر ضد هوگو چاوز رئیس جمهور سابق ونزوئلا می باشد. آبرامز همچنین اعلام کرده که برای گسترش تحریم ها علیه ونزوئلا اتحادیه ی اروپا را نیز تحت فشار قرار خواهد داد.
در مقابل، میشل باچلت، کمیسر عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد، از ممنوعیت های تجاری و تحریم های اعمال شده توسط ایالات متحده علیه ونزوئلا به جهت گسترده بودن آن و همچنین عدم اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از رنج مداوم آسیب پذیرترین اقشار ونزوئلا انتقاد کرد. باچلت افزود که این اقدام باعث تشدید بحران اقتصادی و کاهش بیشتر دسترسی به کالاهای ضروری، به خاطر احتیاط موسسات مالی و شرکت ها و ترس آنها از مواجه شدن با اقدامات انتقام جویانه ی ایالات متحده، خواهد شد. برخی از کارشناسان تحریم های پیشین آمریکا علیه ونزوئلا را به عنوان نوعی “مجازات عمومی” شناسایی کرده بودند و اعلام کرده بودند که این تحریم ها ناقض کنوانسیون های بین المللی ژنو و لاهه است. اما با گسترش تحریم ها تا سطح ممنوعیت کامل تجاری شرایط برای ونزوئلا وخیم تر از قبل خواهد شد.
از آنجا که دولت ونزوئلا این هفته در مذاکرات نروژ شرکت نکرد، می توان گفت که این تحریم ها تاکنون تاثیر منفی بر چشم انداز صلح داشته است. دگ نیلاندر، نماینده اصلی مذاکرات نروژ، میگوید وی برای هماهنگی جلسات آینده در ارتباط با دولت مادورو باقی خواهد ماند.
کارلوس پینا، تحلیل گر ونزوئلایی اظهار داشت که دولت کاراکاس “توانایی مقابله با فشارهای خارجی و تحمل به ویژه تحریم های اقتصادی را دارد.” بعید است که اقدام ایالات متحده در افزایش تحریم ها علیه ونزوئلا هیچ تاثیر فوری برای پیشبرد مذاکرات یا تاثیری برای گرفتن امتیاز در مذاکرات با ونزوئلا داشته باشد. سابقه بد دولت ترامپ در”غیر قابل اعتماد” بودن در مذاکرات و افزایش تحریم ها در حال حاضر هیچکدام سیگنال سازنده و مثبتی را به دولت ونزوئلا برای پیشبرد مذاکرات ارسال نخواهد کرد. اگر دولت مادورو بتواند فشار تحریم های اقتصادی جدید را تحمل کند، مذاکرات صلح حمایت شده از طرف نروژ به احتمال زیاد بی نتیجه خواهد ماند و تحریم های فزاینده آمریکا بیشترین فشار را به اقشار ضعیف و آسیب پذیر در ونزوئلا وارد خواهد کرد.
